Dergi 128

525

TBB Dergisi 2017 (128)

Murat ALTUN / Ahmet SAYER / Abdulkadir BARUTÇU

yonda olan diğer çalışanlara anahtar ve şifreler verildiği halde dava-

cıya verilmediği, davacının stresli çalışma ortamında bulunmanın da

etkisiyle sindirim sistemi rahatsızlığı çektiği, banka şubesinin yapılan

iç denetimde düşük performans gösterdiğinin belirlendiği, davacının

işyeri içindeki diğer çalışanlardan soyutlandığı, son dört ay içinde yir-

mişer günlük sağlık raporları aldığı, son bir yıl içinde peş peşe disiplin

soruşturmaları geçirerek kendisinden savunmalar istendiği, şube içi

elektronik posta ile yapılan yazışmalarda “densiz” denilmek suretiy-

le hakarete maruz kaldığı, yapılan yazışmalarda nezaket sınırlarının

aşıldığı, davacının yaşamış olduğu olumsuzlukları işyerindeki amiri-

ne ilettiği halde sorunlara çözüm getirilmediği ve kendisinde kusur

bulunduğu, yaşanılan olumsuzluklar sonunda anksiyete bozukluğu

çektiği ve sağlık sorunlarıyla uğraştığı, bu hususların mobbing teşkil

ettiği tüm dosya içeriğinden anlaşılmaktadır.

Mobbingin varlığı için kişilik haklarının ağır şekilde ihlaline ge-

rek olmadığı, kişilik haklarına yönelik haksızlığın yeterli olduğu, ayrı-

ca mobbing iddialarında şüpheden uzak kesin deliller aranmayacağı;

davacı işçinin, kendisine işyerinde mobbing uygulandığına dair kuş-

ku uyandıracak olguların ileri sürmesinin yeterli olduğu, işyerinde

mobbing gerçekleşmediğini ispat külfetinin davalıya düştüğü; tanık

beyanları, sağlık raporları, bilirkişi raporu, kamera kayıtları ve diğer

tüm deliller değerlendirildiğinde mobbing iddiasının yeterli delillerle

ispat edildiği gözetilmeden ilk derece mahkemesinin “davacıya siste-

matik ve sürekli psikolojik baskı uygulandığını gösterir kuvvetli delil-

ler bulunmadığı, kişilik hakları veya sağlığının sistematik ve ağır bir

saldırıya uğradığı yönünün kuşkudan uzak delillerle yeterince ortaya

konulmadığı kanaatiyle davanın reddine” verdiği karar bozmayı ge-

rektirmiştir.

3.3. Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 25.09.2013 gün ve E.

2012/9-1925, K. 2013/1407 sayılı kararı

Belirsiz süreli hizmet sözleşmesi ile çalışan avukatın işveren ta-

rafından psikolojik tacize (mobbing) uğradığından bahisle maddi ve

manevi tazminat talebine ilişkin davanın İstanbul

Mahkemesi’nce

reddedilmesi, Yargıtay 9. Hukuk Dairesi’nin kararı bozması ve yerel

mahkemece red kararında direnilmesi üzerine konu Hukuk Genel

Kurulu’na intikal etmiştir. Hukuk Genel Kurulu kararı özetle şöyledir: