Dergi 128

529

TBB Dergisi 2017 (128)

Murat ALTUN / Ahmet SAYER / Abdulkadir BARUTÇU

18.6.2008 gün ve E:2007/1642, K:2008/688 sayılı kararı ile beş bin TL

tazminata hükmetmiştir.

Söz konusu kararın temyiz istemi sonucunda Danıştay 8. Daire-

since kararın dayandığı gerekçenin usul ve yasaya uygun olduğu, bo-

zulmasını gerektiren bir neden bulunmadığından bahisle İdare Mah-

kemesince verilen karar onanmıştır.

3.6. Yargı Kararlarının Değerlendirilmesi

Yukarda yer verilen yargı kararları ve psikolojik tacizle ilgili diğer

yargı kararlarının

incelenmesi sonucunda aşağıdaki tespitlerde bu-

lunulmuştur.

— İlk derece mahkemelerinin psikolojik taciz konusunda henüz ye-

terli/gerekli hassasiyeti göster(e)medikleri, incelenen 8 üst derece

mahkeme kararının (7’si Yargıtay kararı, 1’i Danıştay kararı) 6’sın-

da psikolojik taciz nedenlerinin varlığı gözetilmeden karar veril-

diği gerekçesiyle ilk derece mahkeme kararlarının bozulduğu gö-

rülmüştür.

— Yargı kararlarına konu olan psikolojik taciz davranışlarından ba-

zıları şunlardır: Psikolojik taciz mağdurunun çok kısa sürede çok

fazla yer değiştirmek suretiyle görevlendirilmesi, uyarı, itham ve

kırıcı üsluplarla baskılara maruz bırakılması, amir tarafından “so-

run çıkaran, uyumsuz, sevilmeyen ve kavgacı biri” olarak suçlan-

ması, bir başka personelin yapması gereken işleri sık sık mağdura

verilmesi, aynı pozisyonda olan diğer çalışanlara anahtar ve şifre-

ler verildiği halde mağdura verilmemesi, işyeri içindeki diğer çalı-

şanlardan soyutlanması, peş peşe disiplin soruşturmaları açılarak

savunma istenmesi ve disiplin cezaları verilmesi, izinli olduğu dö-

nemlerde yapılması gereken işlerin yerine getirilmemesinden ya

da aksamasından sorumlu tutulması, amirleri tarafından yüksek

sesle çağrılarak sözlü saldırılara ve hakaretlere maruz bırakılma-

sı, kişilik haklarının çiğnenmesi, çalışma arkadaşları arasında kü-

çük düşürülmesi vd.

Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 2.11.2011 tarih ve E. 2011/9-590, K. 2011/677

sayılı kararı, Yargıtay 9. Hukuk Dairesi’nin 1.4.2011 gün ve E. 2009/8046, K.

2011/9717 sayılı kararı, Yargıtay 9. Hukuk Dairesi’nin 4.11.2010 gün ve E.

2008/37500, K. 2010/31544 sayılı kararı, Yargıtay 9. Hukuk Dairesi’nin 22.3.2010

gün ve E. 2010/10905, K. 2010/7511sayılı kararı.