

332
Ana ve Babanın Çocuğun Malları Üzerindeki Kullanma Hakkı
veya babanın kullanma hakkına sahip olacağı ve diğer tarafın çocuk
mallarını kullanamamadan doğan eşitsizliğin giderilmesi için bu du-
rumun iştirak nafakası miktarları takdir edilirken göz önünde bulun-
durulacağı hatta çocuğun malvarlığını kullanma hakkı elinden alınmış
olan ana veya babanın hiç iştirak nafakası ödemeyeceğine dahi karar
verilebileceği belirtilmiştir.
23
Diğer görüş ise, velayetin kullanılmasının
eşlerden birine bırakılması kusurları sebebiyle mümkün olmadığında
ana veya babanın birinin talebi üzerine hâkimin, ana ve babanın çocu-
ğun malvarlığını kullanma tarzını belirlemesi gerekmektedir.
24
Çünkü
kanun açıkça ana ve babanın kullanım hakkına sahip olduğunu üste-
lik velayet kendilerinden kusurları sebebiyle alınmadıkça bu hakkın
varlığını belirtmiş özellikle vurgulamıştır. Ana veya babanın velayetin
birinden kusursuzca alındığı hallerde çocuk mallarını birlikte kullan-
malarının zor olacağı kanunun açık ifadesine ters bir yorum olacak
velayet kendisinden alınan ana veya babanın kanun tarafından ken-
disine tanınmış olan hakkının kullanılmasının önüne geçilmesi doğ-
ru olmayacaktır. Bu yüzden kullanma hakkının tarzına ilişkin hâkim
tarafından düzenlemeler yapılması kanımca daha uygun olacaktır.
Hâkim, ana ve babanın kullanma hakkından ne oranda yararlanabile-
ceğini ise TMK 182. maddesine göre belirleyecektir.
25
Kullanma hakkı ana ve babaya kanun tarafından tanınmış oldu-
ğundan eğer isterlerse yukarıda belirtildiği gibi ana ve babanın ayrı
olarak kullanma hakkından yararlanmasının düzenlenmesi gerekse
de ana ve baba kendilerine tanınmış olan kullanma hakkından bu hak
yükümlülük karakteri taşımayıp yalnızca hak niteliği taşıdığından fe-
ragat edebilirler.
26
Feragat çocuğun lehine olarak yapılmalıdır.
27
Ana
ve baba çocuğun aleyhine olarak kullanma hakkından feragat ede-
23
Egger, s. 160; Oğuzman/Dural, s. 286; Altunkaya, Yazar örnek olarak çocuğa ait
bir evin veya aracın, velayetin ana veya babadan birisinden alınmasından sonra
beraber kullanılmasının mümkün olmayacağını göstermiştir. s. 120.
24
Tekinay, s. 491; Baygın, s. 417-418; Hayrunnisa Özdemir, “Çocuk Mallarının Yö-
netimi, Kullanılması, Harcanması Ve Korunması”,
Gazi Üniversitesi Hukuk Fakül-
tesi Dergisi
C. XVII, S. 3, 2013. s. 81-105
http://webftp.gazi.edu.tr/hukuk/der-gi/17_3_4.pdf, E.T. 29.09.2016. s. 95.
25
Öztan, s. 1175; Çınar, s. 1358.
26
Saymen/ Elbir, s. 383; Oğuzman/Dural, s. 285; Akyüz, Çocuğun Haklarının ve
Güvenliğinin Korunması, s. 262; Baygın, s. 416; Öztan, s. 1176; Akıntürk/ Ateş
Karaman, s. 427; Gürsel, s. 985.
27
Öztan, s. 1176; Oğuzman/Dural, s. 285; Baygın, s. 416.