133

SAYIŞTAY’IN ANAYASAL KONUMU

ÜZERİNDE TARTIŞMALAR

DISCUSSIONS ON THE CONSTITUTIONAL STATUS OF

COURT OF ACCOUNTS

Ahmet TAŞIR*

Özet:

Asli görevi olarak Türkiye Büyük Millet Meclisi adına yük-

sek denetim işlevini yerine getiren Sayıştay, bu işlevi bağlamında

Türkiye’nin idari örgütlenmesinde Başkentteki yardımcı organlardan

biridir. Ancak sorumluların hesap ve işlemlerini kesin hükme bağla-

ma görevi yönünden hukuki niteliği ise son derece tartışmalıdır. Bu

tartışmalar, özellikle bir yargı organı yani mahkeme sayılıp sayılama-

yacağı sorunsalı üzerinde yoğunlaşmaktadır. Sayıştay’ı, “Yargı” baş-

lığı altında düzenleyen 1982 Anayasası ve diğer mevzuat hükümleri

çerçevesinde, Anayasa Mahkemesi’nin son dönemde verdiği aksi

yöndeki kararlara rağmen, bağımsızlık özelliğine sahip olmayan bu

kuruluşu, yargı olarak kabul etmek mümkün değildir.

Anahtar Kelimeler:

Sayıştay, Mahkeme, Kesin Hüküm

Abstract:

The Court of Accounts which fulfills the duty of supre-

me audit on behalf of the Turkish Grand National Assembly (TGNA)

as its primary duty is one of the subsidiary inttitutions in the Capital

in the administrative organization of Turkey in the context of this

function. However, its legal character in that the duty of connecting

the definitive judgement is highly controversial. These debates es-

pecially focus on the problem whether it is considered as a judicial

organ or not. In spite of the recent decicions of the Constitutional

Court, in the framework of the Constitution of 1982 and other legis-

lative provisions regulating the Court of Accounts under the title of

Judiciary, it is not possible to regard this intitution which does not

have the independence characteristic as a judiciary.

Keywords:

the Court of Accounts, Court, Definitive Judgement

GİRİŞ

Bir yüksek denetim organı olarak,

ülkemizde

ilk kez

Osmanlı

Türkiyesi döneminde, 1866 yılında Divan-ı Muhasebat adıyla, devlet

mekanizması içerisinde kendisine yer bulan Sayıştay, bu tarihten son-

ra sırasıyla 1876 Kanun-i Esasisi, 1924 Anayasası, 1961 Anayasası ve

nihayetinde 1982 Anayasası’nda anayasal bir kurum olarak istikrarlı

Öğretim Görevlisi