134

İSVİÇRE BORÇLAR KANUNU’NUN SATIŞ VE ESER

SÖZLEŞMELERİNDE AYIP SORUMLULUĞUNA

YÖNELİK ZAMANAŞIMI HÜKÜMLERİNİ (ART.

210 VE 371 OR) REVİZE EDEN 16 MART 2012

TARİHLİ İSVİÇRE FEDERAL KANUNU’NUN

DEĞERLENDİRİLMESİ

EVALUATION OF THE SWISS FEDERAL LAW DATED 16 MARCH

2010 WHICH AMENDS PROVISIONS OF THE SWISS CODE OF

OBLIGATIONS RELATING TO THE PERIOD OF LIMITATIONS

FOR DEFECTS LIABILITY IN CONTRACTS OF SALE AND

CONTRACTS OF WORK

Murat AYDOĞDU*

Serdar NART**

Özet:

İsviçre’de 1 Haziran 2013 tarihinde yürürlüğe giren 16

Mart 2012 tarihli Kanun ile OR 210 ve 371 hükümleri değiştirilmiş, ayıp

sorumluluğunda zamanaşımı süresi eşyanın tesliminden itibaren bir

yıldan iki yıla çıkartılmış (Art.210/I OR); kültür varlıkları bakımından,

20 Temmuz 2003 tarihli “Kültür Varlıklarının Transferi Hakkındaki

Kanun”un (Kulturgütertransfergesetz) 2/I hükmüne tabi eşyada sü-

renin, ayıbın ortaya çıkmasından itibaren bir yıl, her durumda kültür

varlığına yönelik eşyanın satışına ilişkin sözleşmenin kurulmasından

itibaren otuz yıl olduğu kabul edilmiştir. Keza taşınmaz bir eserle

bütünleştirilen taşınırın, taşınmaz eseri ayıplı hale getirmesi halinde

zamanaşımı süresinin beş yıl olduğu; kullanılmış eşyada bir yıldan az

olmamak kaydıyla sürenin azaltılabileceği, ancak satıcı ticari veya

mesleki faaliyeti çerçevesinde hareket etmiş olması ve alıcının kişisel

ya da ailevi ihtiyaçları için hareket etmiş olması halinde (yani tüketi-

ci işlemlerinde) sürelerin kısaltılamayacağı (Art.210/IV OR) öngörül-

müştür. Satım sözleşme ile uyum sağlamak amacıyla benzer şekilde,

eser sözleşmesinden kaynaklanan ayıp sorumluluğu ile ilgili hüküm-

de, eserin tesliminden itibaren zamanaşımı süresi bir yıldan iki yıla

çıkartılmış, ancak eşyanın taşınmaz esere bütünleştirilmesi ile taşın-

maz eserin ayıplı olmasına neden olmuşsa beş yıllık bir zamanaşımı

süresi kabul edilmiştir (Art.371/I OR). Çalışmamızda bu değişikliklere

değinilecektir.

Prof. Dr., Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Medeni Hukuk Anabilim

Dalı Öğretim Üyesi

Yrd. Doç. Dr., Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Medeni Hukuk Anabi-

lim Dalı Öğretim Üyesi