

453
TBB Dergisi 2018 (134)
Murat AYDOĞDU / Serdar NART
im Kauf- und Werkvertrag, Verlängerung und Koordination: Satım ve
eser sözleşmelerinde ayıptan sorumluluğa ilişkin davalarda zamana-
şımı sürelerinin uzatılması ve koordinasyonu) ile satış ve eser sözleş-
melerindeki ayıp zamanaşımı sürelerini düzenleyen OR 210 ve 371 hü-
kümleri değiştirilmiştir. Düzenlemelerde kısmen Alman hukukunun
etkisi, kısmen de OR 2020 Taslağının etkisi görülmektedir. Yasa için
seçimlik referandum süreci söz konusu olduğundan Federal Meclis,
yetkisini kullanarak, Yasa için referandum sürecine gerek olmadığını 5
Temmuz 2012 tarihinde kararlaştırmış
2
ve Yasa, 1 Ocak 2013 tarihinde
yürürlüğe girmiştir.
3
Anılan hükümlerle, uygulamada yaşanan ve müteahhidin rücu
veya zamanaşımı sürelerini kaçırmasına neden olan duruma bir çözüm
bulunmak istenmiştir. Eski hükümde, bir eser sözleşmesi (asıl müte-
ahhit ve asıl sözleşme) kapsamında taşınmaz inşa eden müteahhit, iş
sahibine karşı eski OR 371/2 gereğince 5 yıllık bir süre için sorumlu
tutulmaktaydı, buna karşın müteahhide mal sağlayan kişiler (sağla-
yıcı) satış veya eser sözleşmesi (sağlama sözleşmesi) kapsamında eski
OR 210/I ve 371/I gereğince sadece bir yıllık zamanaşımı süresi için
sorumlu tutulmaktaydı. Bu durum müteahhidin (eserinde kullandığı
eşyayı çok daha önce teslim almış olduğundan ve kendisi de ancak
eseri tamamladıktan ve teslim ettikten sonra işsahibine karşı sorumlu
tasarıyı (Satım ve Eser Sözleşmelerinde Sorumluluk Taleplerine İlişkin Zamana-
şımı Süreleri, Sürelerin Uzatılması ve Koordinasyonu) kabul edilmiştir. Federal
Konsey, 20 Nisan 2011 tarihinde tasarıyı kabul ederek görüşmeye sunmuş ve bazı
içerik ve şekli düzeltmeler yaparak 16 Mart 2012’de nihai halini almıştır. bkz.
Frédéric Krauskopf, “Verjährung bei Kauf- und Werkverträgen – neue Regeln mit
Mängeln, Schweizerische Baurechtstagung”, Schweizerische Baurechtstagung
2013 …für alle, die bauen, Institut für Schweizerisches und Internationales Bau-
recht, 2013, s.87-88; Heinrich Honsell / Wolfgang Wiegand / Nedim Peter Vogt,
Basler Kommentar, Obligationenrecht I, Art.1-529, 5.Auflage, Basel 2015, s.1221;
özellikle Art.210/I hükmünün tacirler bakımından da uygulama bulduğu dikka-
te alındığında, kanunun tüketiciyi koruma amacının ötesine de geçilmiştir. bkz.
Peter Reetz/Tabea Lorenz: “Die Revidierten Verjährungsbestimmungen Im Ge-
währleistungsrecht”, Anwaltsrevue, 2013, s.17.
2
BBl 2012 3447.
3
Meclis 20 Eylül 2012 tarihinde basit sürecin yürütülmesine karar vermiştir. Ya-
sanın yürürlüğe girme süreci hakkında bkz. Peter Gauch, “Die revidierten Art.
210 und 371 OR”, Zeitschrift für juristische Weiterbildung und Praxis, 2012, s.124;
Peter Gauch, “Der Revisionsentwurf zur Verjährung der kauf- und werkver-
traglichen Mängelrechte: Analyse und Kritik der E-Art. 210, 371 und 199 OR”,
Zeitschrift für juristische Weiterbildung und Praxis, 2011, s.145, Nr.I.; Claire Hu-
guenin, Obligationenrecht- Allgemeiner und Besonderer Teil, 2. Aufl., Zürich-Ba-
sel-Genf 2014 (AT und BT), Rn.2631a.