134

569

TBB Dergisi 2018 (134)

Özgür OĞUZ

B. İşverenin Eşit Davranma Borcu ve Bu Borcun Kadın İşçiler

Bakımından Değerlendirilmesi

1. Genel Olarak Eşit Davranma Borcu

İşverenin, iş sözleşmesi gereği işçiye karşı yerine getirmekle yü-

kümlü olduğu eşit davranma borcu

esas itibariyle hakkaniyet ilke-

sine

dayanmaktadır.

İşverenin yükümlü olduğu bu borcun temel

dayanağı

“Kanun Önünden Eşitlik”

başlığı altında düzenlenmiş olan

Anayasa’nın 10. maddesidir. Anayasa m.10’a bakıldığında herkes, dil,

ırk, renk, cinsiyet, siyasî düşünce, felsefî inanç, din, mezhep ve benze-

ri sebeplerle

ayırım gözetilmeksizin kanun önünde eşit olup devlet

organları ile idari makamlar bütün işlemlerinde kanun önünde eşitlik

ilkesine uygun surette hareket etmekle yükümlü olacaklardır.

Sarper Süzek, İş Hukuku, Beta Basım, 11. Baskı, İstanbul, 2015, s. 478; Nuri Çelik/

Nurşen Caniklioğlu/Talat Canbolat, İş Hukuku Dersleri, Beta Basım, 28. Baskı,

İstanbul, 2015, s. 287.; Murat Demircioğlu/Tankut Centel, İş Hukuku, Beta Basım,

18. Baskı, İstanbul, 2015, s. 111.; Ercan Poyraz, İş Hukuku, Seçkin Yayıncılık, 4.

Baskı, Ankara, 2013, s. 68.; E. Tuncay Senyen Kaplan, Bireysel İş Hukuku, Gazi

Kitabevi, Ankara, 2015, s. 178.; Esin Karacan, İş Hukuku, Umuttepe Yayınları, 1.

Baskı, İzmit, 2010, s. 84.; Şükran Ertürk, İş İlişkisinde Temel Haklar, Seçkin Ya-

yıncılık, 1. Baskı, Ankara, 2002, s. 96.; Fevzi Demir, “İşverenin Eşit İşlem Yapma

Borcu ve Ayrım Yasağı Tazminatının Diğer Tazminatlarla İlişkisi”,

Legal İş Huku-

ku ve Sosyal Güvenlik Hukuku Dergisi

, İstanbul 2014, C. 11, S. 41, 15-25, s. 16.; Sera

Reyhani Yüksel, “İş Hukukunda Eşit Davranma İlkesi”,

Legal İş Hukuku ve Sosyal

Güvenlik Hukuku Dergisi,

İstanbul 2013, C. 10, S. 39, 57-80, s. 60.; Öner Eyrenci,

“4857 sayılı İş Kanunu ile Getirilen Yeni Düzenlemeler, Genel Bir Değerlendir-

me”,

Legal İş Hukuku ve Sosyal Güvenlik Hukuku Dergisi,

İstanbul 2004, C. 1, S. 1,

15-56, s. 22.; Şükran Ertürk/İlke Gürsel, “İş Hukuku’nda Eşit Davranma İlkesi”,

Prof. Dr. Sarper Süzek’e Armağan, Beta Basım, C. 1, Ankara 2011, 425-458, s. 425.;

Rabia Sever, “İşverenin Eşit Davranma Borcu”,

Legal İş Hukuku ve Sosyal Güvenlik

Hukuku Dergisi

, İstanbul 2012, C. 9, S. 34, 33-72, s. 35.; Murat Kandemir/Didem

Yardımcıoğlu, “İş Hukukunda Eşitlik İlkesi”,

Dicle Üniversitesi Hukuk Fakültesi

Dergisi

, Diyarbakır 2014, C. 19, S. 30-31, 1-44, s. 14.; Kübra Doğan Yenisey, “İş

Kanununda Eşitlik İlkesi ve Ayrımcılık Yasağı”, Çalışma ve Toplum Ekonomi ve

Hukuk Dergisi, İstanbul 2004, S. 4, 63-82, s. 64.

Süzek (2015), s. 478.; Senyen Kaplan (2015), s. 178.; Karacan (2010), s. 84.; Sever

(2012), s. 35.; Kandemir/Yardımcıoğlu (2014), s. 5.; Doğan Yenisey (2004), s. 64.;

Demir (2014), s. 16.

Eşit davranma borcunun dayanağına ilişkin farklı görüşler için ayrıca bkz. Ertürk

(2002), s. 96-99.

“…ve benzeri sebepler ifadesinden Kanun koyucunun mutlak ayrım yasaklarını

maddede sayılı hallerle kısıtlamak istemediği, maddede sayılı ayrım yasaklarına

nitelik olarak benzeyen hallerin de bu madde kapsamına dâhil edilebileceği anla-

şılmaktadır…” Ertürk/Gürsel (2011), s. 434.