393 / 465
Yargıtay Kararları
392
tay Birinci Başkanlığına gönderilmekle, Ceza Genel Kurulunca değer-
lendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
CEZA GENEL KURULU KARARI
Özel Daire ile yerel mahkeme arasında oluşan ve Yargıtay Ceza
Genel Kurulunca çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; sanık E.Ö. hak-
kında hangi yasanın lehe olduğunun, sanıklar Ö.G. ve K.A. hakkında
lehe yasa değerlendirmesinin usulünce yapılıp yapılmadığının be-
lirlenmesine ilişkin ise de; direnme kararı olduğu belirtilen hükmün
eylemli uyma sonucu verilmiş yeni bir hüküm olup olmadığı hususu
Yargıtay İç Yönetmeliğinin 27. maddesi uyarınca ön sorun olarak ele
alınarak öncelikle değerlendirilmelidir.
İncelenen dosya içeriğine göre;
Bozmadan sonra yargılama yapan yerel mahkemece lehe yasa
değerlendirmesinin usulünce yapılarak, sanıklar hakkında 765 sayılı
Yasa hükümleri uyarınca uygulama yapıldığı anlaşılmaktadır.
Görüldüğü gibi, bozmadan sonraki yargılamada bozma ilamının
gereğinin eylemli olarak yerine getirilmiş bulunması karşısında, veri-
len kararın sanıklar Ö.G. ve K.A. yönünden direnme hükmü niteliğin-
de olduğunun kabulü olanaksızdır.
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun süreklilik kazanmış kararlarında
vurgulandığı üzere, şeklen ısrar kararı verilmiş olsa dahi;
a) Bozma kararı doğrultusunda işlem yapmak,
b) Bozma kararında tartışılması gereken hususları tartışmak,
c) Bozma sonrasında yapılan araştırmaya, incelemeye, toplanan
yeni kanıtlara dayanmak,
d) İlk kararda yer almayan ve daire denetiminden geçmemiş bulu-
nan yeni ve değişik gerekçelerle hüküm kurmak,
Suretiyle verilen hüküm; özde direnme kararı olmayıp, bozmaya
eylemli uyma sonucu verilen yeni bir hükümdür. Bu nitelikteki bir
hükmün temyiz edilmesi halinde incelemenin Yargıtay’ın ilgili dairesi
tarafından yapılması gerekir.