347 / 521
346
Öneriler
Kadına yönelik şiddetin biyopsikososyal varlık olarak bireydeki et-
kilenmelerinin belgelenmesi, bildirilmesi ve rehabilitasyonu süreçleri-
nin multidisipliner bütüncül bir yaklaşımla, buna spesifik kurulmuş ya-
pılanmalarda (merkezler gibi) ele alınması gerektiği düşüncesindeyiz.
Yasal süreçlerde ise uluslararası protokoller ve sözleşmeler dikka-
te alınarak kadının ailedeki yeri, konumu veya rolü üzerinden değil
birey olarak değerlendirilmesi gerektiği görüşündeyiz.
Kadının mahkeme kararını beklemeden koruma altına alınabilme-
si önemli kazanımlardan birisi olarak görülmektedir. Ülkemizde şid-
dete uğrayan kadının başvuracağı yerler ve danışabileceği birimlerin
İstanbul Sözleşmesi ve yürürlüğe girecek yasa ile (ailenin korunması
ve kadına yönelik şiddetin önlenmesi) birlikte daha aktif olarak çalışa-
cağı düşüncesindeyiz.
İstanbul Sözleşmesi’nde belirtilen tüm ilkelerin eksiksiz olarak iç
hukuk sisteminde yer bulması ve kadının insan hakları, toplumsal cin-
siyet, eşitlik konusunda verilecek eğitimin sağlık çalışanları, hakimler,
savcılar ve kolluk kuvvetleri dahil olmak üzere konuyla ilgilenenleri
kapsaması yararlı olacaktır.
Kadına yönelik şiddetin tanınması ve raporlandırılmasında, adli
tıp hem sağlık çalışanlarını, hem hukukçuları hem de halkı bilinçlen-
dirme çalışmalarına aktif katkı sağlayabilir. Bu bağlamda şiddetin bul-
gularının ve şiddete giden sürece işaret eden habercilerinin tanınması
eğitimleri düzenlenmelidir. Uzun vadeli olsa da şiddetin önlenmesi
için en etkili yol eğitimdir.
KAYNAKLAR
II. Kadın Hekimlik ve Kadın Sağlığı Kongresi, 2008 ve 2010. Kongre
kitapları. TTB.
Violence Against Women; A priority health issue. Women’s Health
and Development, Family and Reproductive Health. World He-
alth Organization, Geneva, 1997.