TBB Dergisi 99. Sayı

360

nüz bir sorun olarak ele alınmamış, dile getirilmemişti. Oysa, aile içi

şiddet olayları yaşanmaktaydı ve özellikle kadınların insan haklarını

kullanmasının önünde önemli bir engel olarak devam etmekteydi. An-

cak, kadına yönelik aile içi şiddet konusunda henüz farkındalık oluş-

mamış olduğundan Kadınlara Karşı Her Türlü Ayrımcılığın Kaldırıl-

ması Sözleşmesi’nde, kadına yönelik aile içi şiddet düzenlenmemiştir.

1980 yılında Kopenhag’da toplanan 2. Dünya Kadın Konferansı

sonuç bildirgesinde

“aile içi şiddet”

konusuna yer verilmiştir. BM Eko-

nomik ve Sosyal Konsey’in 1984 tarihli aile içi şiddete ilişkin kararında

“sorunun niteliği ve nedenleri hakkında bilgilerin genellikle gizlendiği, bu

bilgilere ulaşılamadığı, bu nedenle de mağdura yardım edilebilmesi, şiddetin

tekrarının önlenmesi için bu bilgilerin açığa çıkarılması, kamuoyunda farkın-

dalık, duyarlılık yaratılması zorunludur”

denilmiştir.

1985 yılında Nairobi’de toplanan 3. Dünya Konferansı sonunda

yayınlanan

“Kadının İlerlemesi İçin Nairobi İleriye Yönelik Stratejiler”

bel-

gesinin Barış bölümünde kadınlara yönelik şiddet konusuna değinil-

miş ve önlenmesi için öncelikle hukuki tedbirlerin alınması öngörül-

müştür.

BM Kadının Statüsü Komitesinin Ocak 1992 tarihli 11. Oturumun-

da alınan 19 sayılı Tavsiye Kararında:

“..Cinsiyete dayalı şiddet, kadının,

kadın erkek eşitliğine dayanan haklarını ve özgürlüğünü zedeleyen bir ayrım

biçimidir. Üye devletlere, aile içi şiddete ve her türlü cinsel istismara, tacize,

tecavüze karşı tüm kadınları koruyacak, onların onuruna saygı gösterecek ya-

saları çıkarmaya; taraf devletlerin, kadınlara karşı şiddetin sürdürülmesine

neden olan davranışların, örf ve adetlerin ve uygulamaların niteliği ve yay-

gınlığı ile bunların sonucu olan şiddet türlerini Komiteye verdikleri “Ülke

Raporlarında” belirtmeyi tavsiye eder”

denilmiştir.

Birleşmiş Milletler Genel Kurulu’nca kadına yönelik şiddetin ön-

lenmesine ilişkin kabul edilen ilk belge 20 Aralık 1993 tarihli

“

Kadına

Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Bildirge

”

dir.

BM Ekonomik ve Sosyal

Yaklaşımı, İstanbul Barosu yayını, 2002, s.8 vd.; Moroğlu Nazan, Kadınların İnsan

hakları Bildirisi ve Ek İhtiyari Protokol, 2. Bası, İ.Ü. yayın No. 4207, Beta, 2003.

http://www.un.org/ecosoc/docs/dec2001.asp

Moroğlu Nazan, Kadınların İnsan hakları Sözleşmesi, XII Levha yayını, İstanbul

2009, s. 109.

MOROĞLU Nazan, Uluslararası Belgelerde Kadın Erkek Eşitliği, İstanbul Barosu