TBB Dergisi 99. Sayı

TBB Dergisi 2012 (99)

Musa AYGÜL

sit evlât edinme ile evlât edinilen yabancı çocuk, ergin olduktan sonra,

Fransa’da ikamet etmek şartı ile Fransız vatandaşlığına geçmek iste-

diğini beyan ederek seçme hakkı ile Fransız vatandaşlığını kazanabil-

mektedir (Fransız Vatandaşlık Kanunu m. 21-12).

IV. TÜRK HUKUKUNDA EVLAT EDİNMENİN

VATANDAŞLIĞA ETKİSİ

A) TÂBİİYET-İ OSMANİYE KANUNNAMESİ

Türk vatandaşlık hukuku alanında ilk düzenleme olma özelliği

taşıyan 1869 tarihli Tâbiiyet-i Osmaniye’ye Dair Kanunname 1 Ocak

1929 tarihine kadar yürürlükte kalmıştır. Bu Kanunda, vatandaşlığın

evlat edinme yoluyla kazanılmasına dair bir düzenleme bulunmamak-

tadır

B) 1312 SAYILI TÜRK VATANDAŞLIĞI KANUNU

Türkiye Cumhuriyeti devletinin vatandaşlık hukukuna ilişkin ilk

kanunî düzenlemesi olan 1928 tarihli 1312 sayılı Türk Vatandaşlığı

Kanunu da, Türk vatandaşlığının evlat edinme yoluyla kazanılmasına

dair herhangi bir hükme yer vermemiştir. Açık bir düzenleme bulun-

madığı için Kanunun, evlâtlığın evlât edinenin vatandaşlığını kazana-

mayacağını düzenlediği kabul edilmekte idi.

C) 403 SAYILI TÜRK VATANDAŞLIĞI KANUNU

1964 yılında yürürlüğe girmiş olan 403 sayılı Türk Vatandaşlığı

Kanunu (eski TVK), evlat edinme yoluyla Türk vatandaşlığının kaza-

nılmasına imkân tanıyan ilk kanunî düzenlemedir. Mülga TVK. md.

3, “

Evlat edinme evlatlığın vatandaşlığına tesir etmez. Ancak, küçük olan

evlatlık, vatansız olur veya anası babası bulunmaz veyahut nerede olduğu bi-

linmezse, bir Türk tarafından evlatlığa alınmakla Türk vatandaşı olur

” hük-

münü havi idi.

O’Halloran, s. 375; Tanrıbilir,

Tasarı,

s. 53, dn. 52.

Tâbiiyeti Osmaniye Kanunnamesi hakkında ayrıntılı bilgi için bkz: Fişek, Hicri,

Türk Vatandaşlık Hukuku

, AÜHF Yayınları, Ankara 1959,

s. 5 vd.

Berki, Osman Fazıl,

Devletler Hususî Hukuku,

AÜHF Yayınları, 2. Baskı, İstanbul

1956, s. 70.