338 / 477
TBB Dergisi 2012 (100)
Hakan A. YAVUZ
337
tutulması”
başlığıyla düzenlenen 107. maddesinde, mahkemece gös-
terilecek yerde ikamet etmek, belirli bir aile yanında, yuvada yada
kurumda yaşamını sürdürmek, belirli bir çıraklık işini veya diğer bir
uğraşı kabul etmek, belirli bir hizmeti yerine getirmek, belirli kim-
selerle görüşmekten ve belirli yerlere gitmekten kaçınmak, suçtan
kaynaklanan zararı gidermek, kamu yararına çalışan bir kuruma yar-
dımda bulunmak gibi yükümlülüklerin mahkemece öngörülebilece-
ği belirtilmiştir. 108. maddede ise çocuklar için kamu yararına bir işte
çalıştırma, hapis cezası yerine hükmedilebilen seçenek bir yaptırım
olarak düzenlenmiştir. 112. maddede çocuklar için öncelikle yukarı-
da bahsi geçen yükümlülüklerin, kafi gelmediklerinin düşünülmesi
durumunda ise çocuklara özgü hapis ve para cezasının uygulanması
öngörülmüştür. Devam eden maddelerde benzer düzenlemeler
“kü-
çükler”
bakımından da öngörülmüş, ayrıca yetişkinler için öngörülen
“hükmün geri bırakılması”,
erteleme ve şartla salıverilmeye ilişkin hu-
suslar çocuklar ve küçükler bakımından da düzenlenmiştir. Tasarı-
nın çocuk ve küçükler hakkında müşterek hükümlerin düzenlendiği
bölümünde bulunan
“denetim”
başlıklı 122. maddesinde, öngörülen
denetimin içeriği ve uygulanma yöntemi hakkında esaslar belirlen-
miştir. Buna göre:
“…denetimden maksat; çocuk veya küçüğün denetim
süresince kendisine nasihat veya tavsiyelerde bulunacak, yardım edecek ni-
telikli bir denetim görevlisinin gözetim ve idaresine tevdi edilmesidir. Mah-
kemece bu görev söz konusu hizmeti meslek olarak icra eden kimselere verilir.
Mahkeme, gerekli niteliklere sahip olduğunu tespit ettiği gönüllü kişiler de
bu hizmetle görevlendirilebilir. Mahkeme üyelerinden birini denetim görev-
lisi ile temas hususunda görevlendirir. Denetim görevlisi, görevlendirilen
mahkeme üyesi ile sürekli olarak temasta bulunur ve onunla mutabakat ha-
linde çocuk veya küçüğün yüküm ve taahhütlerini doyurucu biçimde yerine
getirmesi hususunda çaba gösterir. Görevli, bütün imkanları sonuna kadar
kullanarak çocuk veya küçüğün kanuni mümessili ve eğitiminden sorumlu
olan kişilerle uyuşma halinde, eğitimini destekler. Görevli, bütün kaynak-
lara başvurarak çocuk veya küçüğün hayat tarzı hakkında bilgi elde eder
ve görevli mahkeme üyesince belirlenecek aralıklarla çocuk veya küçüğün
gelişmeleri hakkında raporlar verir.”
le”
değil
“suç vesilesiyle”
uygulanacağı özellikle vurgulanmış, tedbirin amacının
bastırma(tenkil) değil, çocukta noksanı tespit edilen sorumluluk duygusunu güç-
lendirmek olduğu belirtilmiştir. Bkz: Erbaş(IV), a.g.m., s. 62-63.