Background Image
Previous Page  333 / 477 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 333 / 477 Next Page
Page Background

Denetimli Serbestliğin Türk Ceza Adalet Sistemindeki Tarihsel Gelişim Süreci

332

denetimin uygulanması öngörülmektedir. Bunlardan ilki ceza yerine

tedbir niteliğinde olan denetim, diğeri ise hapis cezasının şartlı olarak

ertelenmesi ile birlikte deneme süresi içerisinde öngörülen gene tedbir

niteliğindeki, kanunun ifadesiyle

“gözetim”

dir.

26

Kanun’un 30. madde-

sinde ise denetim görevinin, Adalet Bakanlığı’nca çocuk mahkemele-

rine atanan sosyal hizmet uzmanı veya yardımcısı, pedagog, psikolog,

psikiyatrlar tarafından yürütüleceği öngörülmüştür.

Kanunun 17. maddesinde düzenlenen

“gözetici veya bakıp gözetmeyi

üzerine alan kimse”,

modern anlamda denetimli serbestlik görevlisi ni-

teliğindedir. 29. maddede düzenlenen

“gözetim”

ise modern anlamıy-

la denetim ve koruma faaliyeti olup, 30. maddede düzenlenen

“sos-

yal araştırma”,

yürürlükteki düzenlemede öngörülen

“sosyal araştırma

raporu”

na karşılık gelmektedir. Zira bu rapor, sadece çocuğun sosyal

durumunu ve geçmişini araştırmakla kalmamakta, aynı zamanda ruh-

sal ve psikolojik durumu hakkında da bilgi vermektedir.

27

2253 sayılı kanundaki düzenlemelere genel olarak bakıldığında,

karşılaştırmalı hukuktaki örneklerinde 1900’lü yılların başlarında dü-

zenlenip uygulamaya konulan bazı müesseselerin getirilmeye çalışıl-

dığı görülmektedir. Ancak bu müesseselerin etkin bir şekilde uygu-

lanmasını sağlayabilecek bir teşkilatlanmaya gidilmemesi ve çocuklar

hakkında öngörülen sınırlı sayıdaki tedbirlerin uygulamada bekle-

nildiği şekilde sonuçlar doğurmaması nedeniyle, modern denetimli

serbestlik örneklerine en çok benzeyen bu düzenlemelerin ceza adalet

sistemine yeterince katkı sağlamadığı görülmüştür.

E. Türk Ceza Kanunu Tasarılarında

765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun yürürlükte bulunduğu süre içe-

risinde hazırlanan 1987, 1989, 1997, 2000 ve 2003 tarihli TCK tasarıla-

rında çeşitli şekillerde denetimli serbestlikten bahsedilmiş ve bu yönde

düzenlemeler öngörülmüştür. 1997, 2000 ve 2003 tarihli tasarılar daha

ziyade 1987 ve 1989 tarihli tasarıların geliştirilmiş halleri olan tasarılar

olduğundan öncelikle bu iki tasarıyı ayrıntılı olarak inceleyeceğiz.

26

Selcen Ataç,

Probasyon Müessesesi

, Yüksek Lisans Tezi, Kocaeli 2004. s. 65; Handan

Yokuş Sevük,

Uluslararası Sözleşmelerdeki İlkeler Açısından Çocuk Suçluluğu ile Mü-

cadelede Kurumsal Yaklaşım

, İstanbul 1998, s.119.

27

Nursal-Ataç, a.g.e., s. 287.