452 / 477
TBB Dergisi 2012 (100)
Yargıtay Kararları
451
Nitekim Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 18.03.2008 gün ve 7-56
ile, 24.11.2009 gün ve 164-275 sayılı kararları başta olmak üzere birçok
kararları da bu doğrultudadır.
Somut olayda, sanıklar kendilerine zorunlu müdafi olarak gö-
revlendirilen Av. Ö.B.’nin atandığından haberdar edilmedikleri gibi,
zorunlu müdafiin hazır bulunduğu hiçbir duruşmaya da katılmamış-
lardır. Yoklukta kurulan hüküm de müdafi Av. Ö.B.’ye 13.02.2008, sa-
nık M.M.O.’ya 19.02.2008 tarihinde tebliğ edilmiş, ancak sanık E.K.’ye
tebliğ edilmemiştir.
Zorunlu müdafie yapılan tebliğ, kendisine zorunlu müdafii atan-
dığından haberdar edilmeyen sanıklar açısından hukuki sonuç doğur-
mayacağından, Av. Ö.B.’ye 13.02.2008 günü yapılan tebliğle sanıklar
açısından temyiz süresi de başlamayacaktır.
Kaldı ki, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı itirazında belirtilme-
miş olmakla birlikte, yerel mahkeme hükmündeki yasa yolu şeklini,
merciini ve 7 günlük sürenin tefhimden itibaren mi, yoksa tebliğden
itibaren mi başlayacağını hiçbir kuşkuya yer bırakmayacak şekilde
açıkça belirtmeyen yasa yolu bildirimi de, Ceza Genel Kurulunun du-
raksamasız kararlarına göre eksik ve yanıltıcı niteliktedir. Bu itibar-
la, temyiz isteminin reddine ilişkin Özel Daire kararı isabetli bulun-
madığından kaldırılmasına, sanık E.’nin 21.02.2008 ve sanık M.’nin
22.02.2008 tarihli temyiz dilekçeleri süresi içinde verilmiş olduğundan
temyiz incelemesi yapılmak üzere dosyanın Özel Daireye gönderilme-
sine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı itirazının KABULÜNE,
2- Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 11.03.2009 gün ve 18308-5289 sayılı
temyizin reddine ilişkin kararının KALDIRILMASINA,
3- Dosyanın, temyiz incelemesinin yapılması için Yargıtay 6. Ceza
Dairesi’ne gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına
TEVDİİNE, 12.07.2011 günü yapılan müzakerede oybirliği ile karar
verildi.