TBB Dergisi 101. Sayı

Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi Kararları

522

YARGIÇLAR TULKENS, ZIEMELE AND BIANKU’NUN

BİRLEŞİK KISMEN FARKLI GÖRÜŞLERİ

(Çeviri)

1. Sözleşme’nin 3. maddesiyle ilgili olarak, başvurucunun Söz-

leşme’nin 34. maddesi anlamında “mağdur” olduğunu iddia ede-

bileceği ve sonra 3. maddenin ihlal edildiği şeklinde kararda ulaşı-

lan sonuca

katılıyoruz. Ancak başvurucunun mağdurluk statüsü

konusunda bizim gerekçemiz, çoğunluğun benimsediği gerekçe-

den farklıdır.

2. Mahkeme’nin içtihatlarına göre, Mahkeme’nin başvurucunun

mağdurluk statüsünü kaybetmiş olup olmadığını belirlemesi için,

ulusal makamların Sözleşme’nin 3. maddesinin ihlali iddiasını ka-

bul etmiş olup olmadıklarını ve bir giderim sağlamış olup olma-

dıklarını incelemesi gerekir.

3. İhlal hiç kuşkusuz kabul edilmiştir, çünkü yargısal makamlar açık-

ça, kullanılmış olan yöntemlerin “kötü muamele” oluşturduğunu

ve Anayasanın 1. maddesi ile Sözleşme’nin 3. maddesine göre

mutlak olan insan onurunun ihlali için bir savunma oluşturmayan

“gereklilik” sebebiyle haklı gösterilemeyeceğini kabul etmişlerdir.

4. Ancak karar, uygun ve yeterli bir giderim sağlanmadığı kanaa-

tinde olup, bu kanaatini polislerin mahkumiyetiyle sonuçlanan

ceza davasının görülmesindeki kusurlara dayandırmıştır. Karar,

başvurucuyu işkenceyle tehdit eden polisler hakkındaki cezai

soruşturmanın Sözleşme’nin gereklerine uygun görmekle birlik-

te, polislere verilen

cezalar

bakımından aynı şey geçerli değildir.

Karar, bu cezaların suçun ağırlığı bakımından “yeterli olmadığı”

ve “açıkça orantısız” olduğu sonucuna varmaktadır. Buna göre bu

cezalar “gelecekteki zor durumlarda kötü muamele yasağı ihlal-

lerini önlemek için gerekli caydırıcılığa sahip değildir” (karar, pa-

rag. 123 ve 124).

Ancak Sözleşme’nin 6. maddesi konusunda, çoğunluktan farklı olarak, bu mad-

denin ihlal edildiği kanaatindeyiz ve Yargıçlar Rozakis, Tulkens, Jebens, Ziemele,

Bianku ve Power’ın birleşik muhalif görüşlerine atıfta bulunuyoruz.