

Yargıtay Kararları
454
5237 sayılı TCY’na hakim olan ilke gerçek içtima olduğundan, bu-
nun sonucu olarak,
“kaç fiil varsa o kadar suç, kaç suç varsa o kadar ceza”
söz konusu olacaktır. Nitekim bu husus Adalet Komisyonu raporunda
da;
“Ceza hukukunun temel kurallarından birisi, ‘kaç fiil varsa o kadar suç,
kaç suç varsa o kadar ceza vardır’ şeklinde ifade edilmektedir. Bunun istisna-
ları, suçların içtimaı bölümünde belirlenmiştir. Bu istisnalar dışında, işlenen
her bir suçla ilgili olarak ayrı ayrı cezaya hükmedilecektir. Böylece verilen her
bir ceza, bağımsızlığını koruyacaktır”
şeklinde ifade edilmiştir. Bu kuralın
istisnalarına ise, 5237 sayılı TCY’nın
“suçların içtimaı”
bölümünde, 42
(bileşik suç), 43 (zincirleme suç) ve 44. (fikri içtima) maddelerinde yer
verilmiştir.
Ceza hukukunda yasadaki suç tanımına uygun olarak gerçekleşen
her netice ilke olarak ayrı bir suç oluşturur ve fail kaç netice meydana
getirmiş ise o kadar suç işlemiş sayılarak her birinden dolayı ayrı ve
bağımsız cezalandırılır. Ancak bazı hallerde birden fazla netice mey-
dana gelmiş olsa bile, faile meydana gelen netice kadar ceza verilme-
yerek tek bir ceza verilmesi ile yetinilir. Birden fazla neticenin meyda-
na gelmesine karşın faile tek ceza verilmesini gerektiren hallerden biri
de zincirleme suçtur. Zincirleme suçta faile tek ceza verilirken, yasanın
öngördüğü miktarda bir artırım da yapılması sözkonusudur.
Zincirleme suç, 765 sayılı Yasanın 80. maddesinde; “
Bir suç işlemek
kararının icrası cümlesinden olarak kanunun aynı hükmünün bir kaç defa
ihlal edilmesi, muhtelif zamanlarda vaki olsa bile bir suç sayılır
” şeklinde
düzenlenmişken, 5237 sayılı TCY’nın 43/1 maddesinde; “
Bir suç işleme
kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda bir kişiye karşı aynı suçun
birden fazla işlenmesi durumunda, bir cezaya hükmedilir. Mağduru belli bir
kişi olmayan suçlarda da bu fıkra hükmü uygulanır
” biçiminde düzenlen-
miştir.
5237 sayılı Yasanın 43/1. maddesinde düzenlenen zincirleme suç
hükümlerinin uygulanabilmesi için;
a- Aynı suçun değişik zamanlarda birden fazla işlenmesi,
b- İşlenen suçların mağdurlarının aynı kişi olması,
c- Bu suçların aynı suç işleme kararı altında işlenmesi gerekmek-
tedir.
765 sayılı TCY’nda yer alan “
muhtelif zamanlarda vaki olsa bile”
ifa-