450 / 505
TBB Dergisi 2013 (105)
Yargıtay Kararları
449
menfaat elde ettiğine ilişkin de dosyada hiçbir kanıt bulunmamakta
olup, tarafların özgür iradelerini etkileyecek bir baskısı veya ikna ol-
maları için bir çabası da saptanamamıştır. Taraflar arasındaki uyuş-
mazlığın giderilmesine yönelik anlaşma tama¬men tarafların yararına
yönelik olup, sanığın bundan bir çıkarı bulunmadığı gibi, anlaşmaya
konu senetlere de kefil olmak ve senet alacaklısına bedellerini ödemek
suretiyle de mağdur edilmiştir.
Diğer yönden her ne kadar tanık olarak beyanı saptanan A. Gez-
gin Adalet Müfettişince saptanan ifadesinde, senet alacaklısı Satılmış
Koldemir’e verilmek üzere, sanığa peyder pey 8000 lira verdiğini, an-
cak sanığın bu parayı Satılmış Koldemir’e ödeyip ödeme-diğini bil-
mediğini ileri sürmüş ise de, incelenen iki senedin toplam miktarının
5800 lira olduğu, tarafların anlaşmayı 6000 lira üzerinden yaptıkla-
rının toplanan kanıtlarla sabit olduğu ve A.’in senet bedellerini sa-
nığa ödediğine ilişkin hiçbir kanıtın bulunmadığı, aksine A.’in senet
bedellerini ödememesi nedeniyle, kefil olan sanığın senet bedelleri-
ni ödedi¬ği, dolayısıyla ikna suretiyle irtikap suçunu oluşturmayan
eylemin, kendisine ödenen veya teslim edilen herhangi bir para ya
da senedin bulunmaması nedeniyle, güveni kötüye kullanma suçu-
nu da oluşturmayacağı, bu itibarla yüklenen fiilin yasada suç olarak
tanımlanmadığı gerekçesine dayanan Özel Daire beraat kararının
5271 sayılı CYY’nın 223/2-a ve 158/6. maddelerine uygun olduğu, bu
itibarla Yargıtay C.Başsavcılığının tüm temyiz itirazlarının reddi ile
Özel Daire beraat hükmünün onanmasına karar verilmesi gerektiği
anlaşılmaktadır.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 5. Ceza Dairesinin 23.06.2010 gün ve 5-4 sayılı beraat
hükmünün ONANMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 5. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yar-
gıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 01.02.2011 günü yapılan
müzakerede tebliğnamedeki isteme aykırı olarak oybirliğiyle karar ve-
rildi.