TBB Dergisi 108. Sayı

TBB Dergisi 2013 (108)

Hilmi ŞEKER

325

ve inandırmayan hükümlere davetiye çıkararak, toplumun hesapsız-

lığın yarattığı bir kaosa sürüklenmesi, kendisiyle kavgaya tutuşması,

kurumlarla sürtüşmesi muhakkaktır.

İkna olmayan birey ve inanmayan toplum muhakkak surette bir

alternatif uyuşmazlık modeline tevessül eder, ihtiyaçlarını meşru ve

hukuki olmayan yöntemlerle giderir, kamusal araç, organ ve kurum-

ları rol ve işlevsiz bırakır. Bu iddiası öç almayı önlemek, öfkeyi dindir-

mek kontrol etmek olan bir yargılama anlayışının sonunu hazırlamak,

insanı öfke ve ilkel duygularıyla baş başa bırakmak demektir.

6. Bilirkişi ve Gerekçe/Paralel Yargı Yetkisi:

Adli politikanın uluslararası hukuk, pratik ve küresel adli proje ve

siyasetle yaptığı işbirliğinin önemli ayak, hedeflerinden biri de candan

bezdiren, pervasızlaşan, dur durak bilmeyen, hadleri zorlayan bilirki-

şilik kurumu ve onu ısrarla ve inatla yozlaştıran uygulamadır.

Takdiri delil olmaktan öte bir rol ve işlevi olmayan bu kurumun,

malum nedenlerle paralel yargı yetkisini kullanır hale gelmesi

işin

vahametinin anlaşılması açısından önemlidir.

Arşivler, kontrolü ele geçiren bilirkişiliğin kürsüye tırmandığı,

kimi raporlar üzerinden kürsü ve cübbeyi ele geçirdiği, yargılama

yetkisini kullandıklarını göstermektedir. Gözcüler, yargı dostları ta-

rafından kaleme alınan ve her fırsatta ekrana yansıtılan raporlar, işin

tadının epey kaçtığını, tez elden bir şeyler yapılması gerektiğini gös-

termektedir.

Görev tanımındaki isabetsizlik, muğlaklık, tanımdan kaçınma be-

lirsizlik gibi sayısız bir çok sebebin koalisyonu, gerisinde hükme ve

gerekçeye elini kolunu sallayarak evrilen bir mütalaa bırakmaktadır.

Herkesin gördüğünü, gerekçe bilirkişi mütalaa üçlüsünün yanlış ku-

rulan, kurgulanan ilişkisinin yarattığı defolar üzerine bir iki kelam et-

meyi amaç edinen bu çalışmanın saklaması olanaksızdır.

Bilirkişilik kurumunun yarattığı yozlaşmadan yakasını kurtarmaya çalışan adli

tercih ve politikanın uluslararası kurumlarla işbirliği yaparak, sistemi zora sokan

ve yargıcın yansızlığını riske eden bu kurumla mücadeleye başladı. Uyum süre-

cini değerlendiren raporların bilirkişinin yargı yetkisini üleştiklerine ilişkin sap-

tamaları, işin ciddiyeti açısından dikkate şayandır. Bilirkişi raporunun gerekçeye

dönüşmesi, yetki bağlamlı gerekçe defolarına kaynaklık etmesi bir başka vehame-

tin bir başka boyutudur.