

Uluslararası İnşaat Sözleşmelerinin Hazırlanması ve Uygulanması Süreci
440
sözleşmeye uygulanırlar. Taraflarca sözleşme hükmü haline getirilen
bu türden kurallar, sözleşmenin esasına uygulanacak hukukun emre-
dici kurallarına uygun düştüğü ölçüde uygulanabilirler”
112
.
“Uluslararası inşaat sözleşmelerinde, bir uyuşmazlık halinde ni-
hai olarak verilecek kararın tarafların mal ve alacaklarının bulunduğu
ülkede icrası dikkate alınarak, uyuşmazlık halinde başvurulacak yargı
mercii sözleşmeye konulacak özel bir hükümle belirlenmelidir. Örne-
ğin, yargı merci olarak taraflardan birinin uyruğunda bulunduğu dev-
letin mahkemesi, uluslararası kurumsal bir tahkim mahkemesi veya
ad’hoc tahkim mahkemesi tayin edilebilir”
113
.
“Tarafların ileride doğabilecek uyuşmazlıkları asgariye indire-
bilmek için, ortaklaşa bildikleri lisanda sözleşmelerini tasarlamaları
uygun olacaktır. Tarafların sözleşmelerini müştereken aşina oldukları
tek bir lisanda kaleme almaları ve bunu yegane geçerli metin sayma-
ları, uygulamada en çok tercih edilen ve izlenebilecek en uygun yön-
temdir. Ancak, günümüzde uluslararası ticari ve ekonomik sözleş-
melerin dili olarak, pratik mülahazalarla, çoğunlukla İngilizce tercih
edilmektedir”
114
.
Uluslararası inşaat sözleşmelerinden doğan yorum sorunları, esa-
sa uygulanacak hukukun (lex obligationis) uygulama alanına dahildir.
Bir uluslarararası inşaat sözleşmesi yorumlanırken, muhatabın hal ve
şartlara göre karşı tarafın irade açıklamasından çıkarmakta haklı ol-
duğu anlam araştırılır ve bu anlam esas alınır. Günümüzde Türk Hu-
kukunda da “Güven Prensibi” adı verilen bu yorum metodu benim-
senmektedir. Aynı prensip, UNIDROIT (International Institute for the
Unification of Private Law) tarafından hazırlanmış bulunan 1994 tarih-
li Uluslararası Ticari Akitlere İlişkin İlkeler ( Principles of International
Commercial Contracts)’in 4(2)’nci maddesinde de yer almıştır
115
.
“Uluslararası inşaat sözleşmeleri, mahalli inşaat sözleşmelerine
nispetle, tarafların farklı lisan ve hukuk kültürlerine sahip olmaları
112
Şanlı, a.g.e., s.53.
113
Şanlı, a.g.e., s.55.
114
Şanlı, a.g.e., s.57.
115
Şanlı,a.g.e.,s.63; bkz. K. DAYINLARLI: Milletlerarası Ticari Sözleşmelere İlişkin
UNIDROIT İlkeleri, Gülören Tekinalp Armağanı, MHB Özel Sayısı, Yıl:23, S.1-2,
2003, s.203 vd.