TBB Dergisi 110. Sayı

TBB Dergisi 2014 (110)

Mehmet AKÇAAL

dir. Buna göre, alıcının, devraldığı satılanın durumunu işlerin olağan

akışına göre imkân bulur bulmaz gözden geçirmesi ve satılanda satı-

cının sorumluluğunu gerektiren bir ayıpla karşılaşması hâlinde, bunu

uygun bir süre içinde ona bildirmesi gerekmektedir (BK. m. 223/I).

Borçlar Kanununun 227 nci maddesinin ilk fıkrasına göre, malın

satıcının sorumluluğunu gerektirecek bir şekilde ayıplı olması hâlinde,

alıcının kullanabileceği seçimlik haklar şunlardır:

- Satılanı geri vermeye hazır olduğunu bildirerek sözleşmeden dönme.

- Satılanı alıkoyup ayıp oranında satış bedelinde indirim isteme.

- A

şırı bir masrafı gerektirmediği takdirde, bütün masrafları satıcı-

ya ait olmak üzere satılanın ücretsiz onarılmasını

isteme.

- İmkân varsa, satılanın ayıpsız bir benzeri ile değiştirilmesini isteme.

Ayrıca, alıcı genel hükümlere göre

tazminat isteme hakkı

na da sa-

hiptir (BK. m. 227/II).

Son olarak satıcının, ayıptan sorumluluk borcu için, kural olarak,

satılandaki ayıp daha sonra ortaya çıksa bile, satılanın alıcıya devrin-

den başlayarak iki yıllık bir zamanaşımı süresine tâbî tutulduğu ifade

edilmelidir (BK. m. 231/I).

B) Satıcının Temerrüdü

Ön ödemeli taksitle satış sözleşmesinde

alıcının temerrüdü, Borç-

lar Kanununun 271 inci maddesinde hüküm altına alınmıştır. Ancak,

ön ödemeli taksitle satışta satıcının temerrüdüne ilişkin herhangi bir

özel düzenlemeye Kanunda yer verilmemiştir. Bu durumda ön öde-

meli taksitle satış sözleşmesinde satıcının temerrüdü hâlinde 117 nci

madde ve devamındaki genel hükümler uygulama alanı bulur.

Buna göre, istisnaî hâller saklı kalmak şartıyla, borcu muaccel hâle

gelmiş olan satıcı, alıcının ihtarı ya da ihtar yerini tutan bir durumun

gerçekleşmesiyle (BK. m. 117/II) temerrüde düşer (BK. m. 117/I). Bu

şartlara ilâveten, karşılıklı borç yükleyen bir sözleşme olan ön ödemeli

taksitle satış sözleşmesinde, satıcının temerrüde düşmesi hâlinde alıcı,

borcun ifa edilmesi için uygun bir süre verebilir veya uygun bir süre

verilmesini hâkimden isteyebilir (BK. m. 123).