Background Image
Previous Page  76 / 441 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 76 / 441 Next Page
Page Background

TBB Dergisi 2014 (110)

Mehmet AKÇAAL

75

b) Şekle Aykırılığın Sonuçları

Borçlar Kanununun 264 üncü maddesinin ikinci fıkrasının ilk

cümlesine göre,

“ön ödemeli taksitle satış sözleşmesi, yazılı şekilde yapıl-

madıkça geçerli olmaz”.

Bu hükümden de anlaşıldığı üzere, kanunî şekle

tâbi olan ön ödemeli taksitle satış sözleşmesi, söz konusu şekle uyul-

maksızın akdedilmişse geçersizdir. Şekle aykırılık hâlinde geçersizli-

ğin türünün ne olacağına ise söz konusu hükümde yer verilmemiştir

61

.

Ancak, öğreti

62

ve uygulamaya

63

hâkim görüş uyarınca, bu durumda

geçersizliğin türünün kesin hükümsüzlük (butlan) olduğunu kabul et-

mek mümkündür.

Nitelikli yazılı şekle tâbi olmanın bir gereği olarak, aynı sonucun

sözleşmede belirtilmesi gereken hususlar bakımından da kabulü ge-

rekmektedir

64

. Buna göre, söz konusu hususların yer alması da bir ge-

çerlilik şartıdır. Dolayısıyla, bu hususlardan herhangi biri sözleşmede

belirtilmediği takdirde sözleşme geçerli olmaz

65

.

Bir görüşe göre, Borçlar Kanununun 265 inci maddesinde ödeme

süresi bir yıldan daha uzun veya belirsiz olan sözleşmeler bakımından

kabul edilen güvence ödeme süresi bir yıl veya daha az olan sözleşme-

ler bakımından öngörülmemiştir. Bu gerekçeyle 5 inci bentte sayılan

hususun, yani taksitleri kabule yetkili bankanın kısa süreli ön ödemeli

taksitle satış sözleşmesinde yer almamasının sözleşmenin geçersizliği-

ne sebep olmaması gerekmektedir. Bu görüşe göre, aynı durum Borç-

lar Kanununun 269 uncu maddesi bakımından da söz konusudur. Bu

61

Şekle aykırılık hâlinde geçersizliğin türünün ne olacağı hakkında öğretide yer

alan tartışmalar için bkz., Eren, 289 vd.; Ayan, Mehmet, Borçlar Hukuku, Genel

Hükümler, 7. Baskı, Konya 2012, s. 138-139.

62

Tunçomağ, Kenan, Türk Borçlar Hukuku, Genel Hükümler, C. I, 6. Baskı, İstanbul

1976, s. 236; Oğuzman, M. Kemal / Öz, M. Turgut, Borçlar Hukuku, Genel Hü-

kümler, C. 1, 10. Baskı, İstanbul 2012, s. 155-156; Tekinay, Selâhattin Sulhi, Borçlar

Hukuku, 4. Baskı, Ankara 1979, s. 111; von Tuhr, Andreas, Borçlar Hukukunun

Umumi Kısmı, (Çev. Cevat Edge), 2. Baskı, Ankara 1983, s. 232; İnan, Ali Naim,

Borçlar Hukuku, Genel Hükümler Ders Kitabı, Ankara 1979, s. 143; Aybay, Aydın,

Borçlar Hukuku Dersleri, İstanbul 1975, s. 27.

63

HGK. 22.5.1996, E. 1996/278 K. 1996/403 (Kazancı Bilişim – İçtihat Bilgi Bankası),

(Erişim Tarihi: 18.11.2012).

64

Borçlar Kanununun 264 üncü maddesinin gerekçesinde de sözleşmede belirtilme-

si gereken hususların “zorunlu hususlar” olduğu açıkça ifade edilmektedir.

65

Bucher, I, 168-169; Kılıçoğlu, 106, 108; Ayan, Borçlar, 143. Ayrıca, söz konusu do-

kuz zorunlu husustan herhangi birinin sözleşmede yer almamasının sözleşmenin

hükümsüzlüğüne yol açacağına ilişkin görüş için Zweifel, 1307.