226 / 533
TBB Dergisi 2014 (111)
Ersin ŞARE
225
nın cezası ertelenebilecekken, hapis cezasının ertelenmesinden fayda
umulan, fakat suçunu ikrar etmeyen veya pişmanlık göstermeyen
failin cezası ertelenmeyeceği savunulmuştur.
167
Bu nedenle ‘erteleme
müessesi bakımından 51. madde daha ağar şartlar içerdiğinden, eskiye
yönelik olarak 647 sayılı Kanunun 6. maddesinde öngörülen şartların
uygulanması daha lehe olabilecektir.
168
Bu düşüncenin aksini savunan
bir başka görüşe göre ise, sanığın geçmişteki hali ve suç işleme eğilimi
bir yana bırakılarak, sadece yargılama sürecinde gösterdiği pişmanlı-
ğın değerlendirilmesinin öngörülmesi, 5237 sayılı TCK’nın daha lehe
bir düzenleme olduğu sonucuna ulaşmamızı sağlar.
169
Çünkü böyle bir
düzenleme erteleme kararının verilmesi için gerekli olan subjektif şar-
tın kapsamını daraltmış olmaktadır. Tüm bu açıklamalar neticesinde
subjektif unsur yönünden 5237 sayılı TCK’nın 51. maddesinde yer alan
düzenleme sanığın lehinedir.
dce) Aleyhe Değiştirme Yasağı (Reformatio İn Peius)
Cezanın infaz biçimine ilişkin uygulamalar aleyhe değiştirme ya-
sağı kapsamı içinde değildir.
170
Bu durumda ertelemenin hukuksal ni-
teliğinin tespiti önem arz etmektedir. Erteleme kurumunun düzenlen-
diği Türk Ceza Kanunu’nun 51. maddesinin gerekçesinde, ertelemenin
koşullu af olmaktan çıkarılıp ceza infaz kurumu haline getirildiği ifade
edilmektedir. Yine kanunun 7/3. maddesinde erteleme kararının, in-
faz rejimine ilişkin bir hüküm olduğu belirtilmiştir. Kanun koyucunun
yapmış olduğu bu düzenlemelerden yola çıkılarak ertelemenin infaz
rejimine ilişkin bir kurum olduğu ve bu nedenle aleyhe değiştirme ya-
sağı kapsamının dışında tutulması gerektiği söylenebilir. Ancak böy-
le bir uygulama adil olmayan bir durumun ortaya çıkmasına neden
olabilecektir. O zaman nasıl bir çözüm getirilmesi gerektiği sorusu
karşımıza çıkar. Ertelemenin hukuki niteliğine ilişkin tartışmalara gir-
meden bu sorunun cevabının erteleme kurumunun düzenleniş ama-
cında olduğu söylenebilir. Ertelemenin temel amacı, kişiyi cezaevine
sokmadan cezasını toplum içinde çekerek ıslah olmasını sağlamaktır.
167
İsmail Malkoç, Türk Ceza Kanunu, C I, Malkoç Kitabevi, 2008, s. 373, Şen s. 159
168
Şen s. 160
169
Centel/Zafer/Çakmut s. 665
170
Serap Keskin, ‚Ceza Muhakemesi Hukukunda Reformatio In Peius Kuralı‘, Prof.
Turhan Tufan Yüce’ye Armağan, İzmir/2001 Keskin s. 418