225 / 533
Türk Hukuk Sisteminde Kabul Edilen Erteleme Kurumları Üzerine İnceleme
224
Hukukumuzda gerekçe göstermek kural göstermemek ise istisnai
bir durumdur. Yani özel durumlar gerekçe göstermemeyi gerektiri-
yorsa, özel normlarla veya içtihatlarla istisnalar kabul edilebilecektir.
Kanun hükmüyle getirilen bu istisnaları Anayasa aykırı bulmamak
gerekir.
164
dcd) Lehe Kanun Uygulaması
5237 sayılı TCK’nın
51. maddenin sekizinci fıkrasında, ‘Denetim
süresi yükümlülüklere uygun ve iyi halli olarak geçirildiği takdirde,
ceza infaz edilmiş sayılır’ hükmüne yer verilerek, ertelemenin hapis
cezası mahkumiyetinin sonuçlarını ortadan kaldırmayacağı öngörül-
müştür. ‘Ertelemenin Kaldırılması’ konusunu düzenleyen 765 sayılı
Kanunun 95. maddesinde ise, erteleme süresinin suç işlemeden ta-
mamlanması halinde, cezası tecil edilen mahkumiyetin esasen vaki
olmayacağı belirtilmiştir. Böylece, hapis cezasının ertelenmesinin so-
nucu nedeniyle de eski düzenlemenin failin lehine olduğu anlaşılmak-
tadır. Kanun değişik 7. maddesinin üçüncü fıkrasında, hapis cezasının
ertelenmesinde lehe olan hükmün uygulanacağı izah edilmiştir. Gerek
ertelemenin şartlarıyla ilgili 647 sayılı Kanunun 6. maddesi ve gerekse
ertelemenin sonucu hakkında 765 sayılı Kanunun 95. maddesi dikkate
alınıp, eski ve yeni normlar mukayese edildiğinde, ‘erteleme’ mües-
sesesinin doğurduğu netice itibariyle eski düzenlemenin failin lehine
olduğunu söylemek isabetli olacaktır.
165
Erteleme konusunda 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun ‘Hapis
cezasının ertelenmesi’ başlıklı 51. maddesinin birinci fıkrasının ‘b’
bendi dikkate alındığında, ‘suç işledikten sonra yargılama sürecinde
gösterdiği pişmanlık dolayısıyla tekrar suç işlemeyeceği konusunda
mahkemede bir kanaatin oluşması halinde’ cezanın ertelenebileceği
ifade edilmektedir. Böylece yeni düzenleme, eski düzenlemede olma-
yan ‘pişmanlık’şartını getirmiştir ki, bu şart önceki düzenlemede bu-
lunmadığı halde, 5237 sayılı Kanunla öngörülmüştür.
166
Bu durumda
bir suçu birlikte işleyenlerden suçu kabul edenin ve pişmanlık duya-
164
Kunter/Yenisey/Nuhoğlu s. 77
165
Şen s. 164 Aynı doğrultuda görüş için bkz. Centel/Zafer/Çakmut s. 633
166
Ersan Şen, Yeni Türk Ceza Kanunu Yorumu C I, Vedat Kitapçılık, İstanbul/2006,
s. 159