317 / 413
Bireysel Başvuru Mekanizmasının Kabulü Sonrasında Genel Mahkemelerin ...
316
rumak, hâkimleri atamaktır. Ben de onu sordum, Belaruslu bir hâkim
var, Avrupa Parlamentosu yeterli bütçeyi ayırmamış, yeterli mahkeme
kurulmuyor dedim; şimdi siz […] bize bunu yapmanız gerekir, adil
yargılama ilkesi için diyorsunuz siz kendiniz, o başka bir şey diyor
[…]’’ (Görüşme 37)”
71
Burada da adil yargılanma hakkı bakımından, yargılamaların
uzun sürmesi konusu tartışılmakta ve görüşmeci hakim AİHM’de de
yargılamaların uzun sürdüğünü belirterek, Anayasanın 90. madde-
sinin son fıkrasını uygulamamasını meşrulaştırmaya çalışmaktadır.
AİHM’de iş yükünün fazla olması sebebiyle, son dönemlerdeki yargı-
lamalarının uzun sürdüğü bilinmektedir ama AİHM’in kendine özgü
yapısı olduğu ve ulusal bir devletin mahkemesi olmadığı gözden ka-
çırılmamalıdır.
Ayrıca, Avrupa’da yerleşik sekiz yüz milyon kişi yanında, burada
yaşayan veya geçiş halinde bulunan üçüncü ülke vatandaşları, milyon-
larca dernek, vakıf, siyasi parti ve şirketler gibi kuruluşlar düşünüldü-
ğünde, AİHM’e bireysel başvuru bakımından potansiyel başvurucu
havuzu çok geniştir.
72
Dolayısıyla ulusal mahkemeler ile AİHM’in mu-
kayese edilmesi iki kurumun farklı özellikler taşıması sebebiyle pek
uygun gözükmemektedir.
Bu konuda belirtilmesi gereken diğer bir husus ise, AİHM’in
yanlı kararlar verdiği düşünülüyorsa, meselenin AİHM’e hiç gitme-
den halledilmesinin önemi hakkındadır. Gerçekten de insan hakları
konusundaki yüksek standartlar, ülkemizde sağlanır ve sağlanan bu
olanaklardan faydalanma imkanı kişilere verilirse, sorun AİHM’in
önüne hiç gitmeden ve tarafsızlık konusu gündeme dahi gelmeden
halledilir. Böylece, insan haklarının yüksek standartlarını başka bir
organın uyarısı olmadan sağlar ve sorunu doğrudan ve yakından çöz-
me fırsatı yakalarız.
c. AİHM’e Olumlu Bakan Yargı Mensuplarımızın Görüşleri
AİHM içtihatlarına karşı önyargılı hakim ve savcılar olduğu kadar
bu kararların objektif olduğunu düşünen hakim ve savcılar da vardır.
71
Mithat Sancar/Eylem Ümit Atılgan, age, s.164-165
72
Kabul Edilebilirlik Kriterlerini Uygulama Rehberi, s.7