TBB Dergisi 114. Sayı

TBB Dergisi 2014 (114)

Nurcihan DALCI

2. İsviçre Hukukunda

İsviçre Hukukunda, Alman Hukukunda olduğu gibi bir İlaç Ka-

nunu olmasına rağmen, bu Kanun’da ilaç üreticisinin sorumluluğuna

ilişkin bir düzenleme bulunmamaktadır. HMG md.1’e göre, bu kanun

kalite düzeyi yüksek, güvenli ve etkin tedavi araçlarının piyasaya

sürülmesiyle, insan ve hayvan sağlığının korunmasının güvenceye

alınmasını amaçlamaktadır. Ayrıca ilaç kullanıcıların

ın aldatılmaya

karşı korunmaları;

bunların amaca uygun ve ölçülü kullanımını sağ-

layacak biçimde piyasaya sürülmeleri;

güvenilir ve

düzenli yollardan

temin edilmelerini ve bu amaçlara yönelik olmak üzere gerekli uz-

manlık bilgilendirmelerinin ve danışmanlıklarının tüm ülkede sağ-

lanması hedeflenmektedir.

Bununla birlikte

İsviçre Hukukunda

1993 yılından önceki dö-

nemde ilaç üreticisinin sorumluluğu sözleşme dışı sorumluluğu dü-

zenleyen

İsviçre Borçlar Kanunu (

OR) md.41 ve md.55’e göre kabul

edilmekteydi

. 1993 yılını izleyen dönemde ise, ilaç üreticisinin sorum-

luluğuna 1993 yılında çıkartılan

Ürün Sorumluluğu Kanunu [

Bun-

desgesetz über die Produktehaftpflicht (Produktehaftpflichtgesetz,

PrHG)-Ürün Sorumluluğu Hakkında Federal Kanun] uygulanmakta-

dır

. Bu kanun 83/374 sayılı Direktif’in İsviçre Hukukuna aktarılma-

sıyla oluşturulmuştur. Ancak PrHG’ye göre ilaç üretcisinin sorumlu

tutulabilmesi için, üreticinin ilacın bilinen risk ve tehlikelerine ilişkin

yetersiz bilgilendirmede bulunmuş olması ve ilacın yanlış kullanımı

sonucunda zarar meydana gelmesi veya ilaç piyasaya sürüldüğü an-

daki bilim ve tekniğin durumuna göre ilacın hatalı olduğu bilinebilir

olmasına rağmen ilaç üreticisinin bunu tespit edememiş olması gerek-

mektedir

. Bu durumlar dışında ilaç üreticisi genel hükümler çerçeve-

sinde sorumlu tutulmaktadır.

Petek, s.43.

Reinhard, s.112. Yazar PrHG’nin ilaç üreticisinin sorumluluğunda zarar görenin

lehine olmadığını, zira ilaç üreticisinin sorumluluğunun çoğunlukla gelişim ris-

kinden kaynaklandığını ancak bu tür durumların da söz konusu kanun kapsa-

mında değerlendirilmediğine işaret etmektedir (Reinhard, s.187 vd.).

Reinhard, s.168.