174 / 449
TBB Dergisi 2016 (116)
Hayrettin YILDIZ
173
ettiği ortadadır
168
. Günday’a göre,
“yargı içtihatlarında uygulandığı biçi-
miyle bu ilke, adeta idarenin terör olayları karsısındaki aczine dayandırılmakta
ve idareyi terörü önleyemediği halde kusura dayalı sorumluluktan soyutlamayı
ve aklamayı hedeflemektedir”
169
.
Dolayısıyla, idareye yönelik negatif bir
intibaın uyandırılmaması adına sosyal risk ilkesi benimsenmektedir.
Gerçekten de kusursuz sorumluluğun nötr bir sorumluluk türü olma-
sına binaen idarenin tazminat ödemeye mahkum olması, onun kınan-
ması veya ayıplanmasına yol açmaz
170
. Duran da, kusur kavramının
(kusur sorumluluğunun), kamusal organ ve ajanların tutum ve davra-
nışlarındaki hata ve noksanları ifade eden bir veçheye sahip olmasın-
dan dolayı moral bir renk taşıdığını ve dolayısıyla idarenin suçlandırıl-
masını ve müeyyidelendirilmesini içerdiğini savunmaktadır
171
.
C. Danıştay İçtihadını Yetersiz Bulanlar
Danıştay’ın içtihadı öğretinin bir kısmı tarafından sadece eksik
bulunmuştur. Bu görüşü savunanlara göre, Danıştay’ın kararı doğru-
dur ama kapsamının genişletilmesi gerekir.
Atay, çağın gelişimi ve toplumsal olayların türlerinin çoğalması ol-
gusu karşısında sosyal risk ilkesinin alan genişleterek faili meçhul ve
münferit nitelikli anarşi olayları ile siyasal saldırı sonucu doğan zarar-
lara da uygulanması gerektiği görüşündedir
172
. Bu açıdan, Danıştay’ın
görüşünü uygun bulmakla beraber çerçevesinin genişletilmesi yönün-
de tavsiyede bulunmaktadır. Atay ayrıca, idarenin sorumluluğuna
başvurmada idarenin kusurunun araştırılmasının yerinde olmadığını
aksi ispat edilebilen bir kusur karinesinin de uygulanmaması gerekti-
ğini ileri sürmektedir
173
.
Yaşar, yukarıda geçen Danıştay kararlarındaki gerekçelendirme-
ye ithafen, yüksek mahkemenin sosyal hasar kavramını anlamadığını
gösteren bir yaklaşım sergilediğini hatta dönemin politik ortamından
etkilenmiş olabileceğini ileri sürmektedir
174
. Ancak Yaşar, Danıştay’ın
168
Ibid.
169
Ibid.
170
Gözler, İdare Hukuku, op.cit, s. 1166.
171
Duran, Türkiye İdaresinin Sorumluluğu, op.cit, s. 47.
172
Atay et al., İdarenin Sorumluluğu ve Tazminat Davaları, op.cit, s. 108.
173
Ibid.
174
Yaşar, “İdarenin Sorumluluğu Üzerine Düşünceler”, op.cit, s. 218.