

TBB Dergisi 2015 (117)
Elvin Evrim DALKILIÇ
163
B. Normlar hiyerarşisindeki uyumsuzluklar:
İnceleme konumuz kapsamında yer verdiğimiz kanun düzenle-
melerinde üst norm olan Anayasa›ya aykırılık oluşturacak bir husu-
sun bulunmadığı değerlendirilmektedir. Ancak yönetmelik düzen-
lemelerinde, dayandıkları kanun hükümlerine uyumsuzluk içeren
hükümlere yer verildiği görülmektedir.
Anayasa’nın 124 ncü maddesi Başbakanlık, bakanlıklar ve kamu
tüzel kişilerinin, kendi görev alanlarını ilgilendiren kanunların ve tü-
züklerin uygulanmasını sağlamak üzere ve bunlara aykırı olmamak
şartıyla yönetmelik çıkarabileceklerini düzenlemiştir. Dolayısıyla yü-
rütme organlarının çıkaracakları yönetmelikler dayandıkları kanuna
uyumlu olmalı ve değiştirme, daraltma veya genişletme niteliğinde
bir düzenleme içermemelidir.
Doktrinde yönetmeliklerin üst norma aykırı düzenlenemeyeceği-
ne ilişkin görüşlere yer verilmiş olup
49
Danıştay’ın yerleşik içtihatla-
rında da, yasa ile getirilen hakların normlar hiyerarşisinde daha aşa-
ğıda olan hükümlerle kısıtlanmasının üst hukuk normları ile tanınan
hakların alt düzenlemelerle geri alınması sonucunu doğuracağı
50
ve
bir normun kendisinden daha üst konumda bulunan ve dayanağını
oluşturan bir norma aykırı veya bunu değiştirici nitelikte bir hüküm
getirmesinin mümkün bulunmadığı
51
belirtilmiştir.
Bu izahat ve Danıştay içtihatları ışığında normlar hiyerarşisi bakı-
mından üst norma aykırı olduğu değerlendirilen yönetmelik düzenle-
meleri şunlardır:
1. 3713 sayılı Kanunun 15 nci maddesi birinci fıkrasında “...avu-
kurum amirlerinin emri ve yönetimi altında bulunan ast personelden oluşan ko-
misyonların amirleriyle ilgili karar vermeleri yönetsel yapı hiyerarşisi yönünden
uygun olmayacağından ve 3713 sayılı Kanun ve Yönetmeliği çerçevesinde olduğu
gibi onay makamlarının kendi işlemlerini onaylaması da idare hukuku prensip-
lerine uygun düşmeyeceğinden bu konuda Karayolları Teşkilatı haricindeki ku-
rumlar yönünden, mevzuatlarında boşluk bulunduğu değerlendirilmektedir.
49
E. Özbudun, Türk Anayasa Hukuku, Yetkin Yayınları, 8. Baskı, Ankara 2004,
s.248; B. TanöR-N. Yüzbaşıoğlu, 1982 Anayasasına Göre Türk Anayasa Hukuku,
Beta Yayınları, 6. Baskı, İstanbul 2004, s.381; K. Gözler, Anayasa Hukukuna Giriş,
Ekin Yayınları, 19. Baskı, Bursa 2012, s.326.
50
Danıştay 8 nci Daire, T:21.03.2006, Esas No:2005/1546, Karar No:2006/1123; 8 nci
Daire, T:07.10.2005, Esas No:2004/2430, Karar No:2005/3943.
51
Danıştay 13 ncü Daire, T:06.06.2012, Esas No:2009/4475, Karar No:2012/1589.