204 / 453
TBB Dergisi 2015 (117)
Elif AKSOY
203
görevine ilişkin olarak, “
müddeabihin birden fazla olması hali”
şeklinde
bir belirleme yapmaktaydı. MUŞUL, bunu bir “
talep yığılması faraziyesi
”
olarak ifade etmiştir.
7
Bu düzenleme dolayısıyla HUMK yürürlüktey-
ken de kabul edilen objektif dava birleşmesi hakkında HMK’nın yü-
rürlüğe girmesiyle birlikte gerek varlığı gerek şartları konusunda bir
tereddüt kalmamıştır.
A. Objektif Dava Birleşmesinin Tanımı ve Dava Çeşitleri
Arasındaki Yeri
Davacı, davalıya karşı birbirinden bağımsız olan birden fazla aslî
talebini aynı davada birleştirebilir, yani birden fazla davasını aynı
dava dilekçesiyle açabilir; buna objektif dava birleşmesi denir.
8
Objektif dava birleşmesi HMK m. 110’da ayrıca düzenlenmiştir.
Buna göre; “
davacı, aynı davalıya karşı olan, birbirinden bağımsız birden faz-
la aslî talebini, aynı dava dilekçesinde ileri sürebilir. Bunun için, birlikte dava
edilen taleplerin tamamının aynı yargı çeşidi içinde yer alması ve taleplerin
tümü bakımından ortak yetkili bir mahkemenin bulunması şarttır.”
Davaların belli bir ölçüye göre gruplandırması açısından bakacak
olursak objektif dava birleşmesini “
talep sonucunun niceliğine göre dava
çeşitleri”
başlığı altında değerlendirebiliriz.
9
Objektif dava birleşmesi-
nin temel karakteri, aynı yargılama içinde bulunan bu davaların ayrı
ayrı da açılabilmesi ve ayrı yargılamalarda görülebilmesidir.
10
B. Objektif Dava Birleşmesinin Amacı
Objektif dava birleşmesi tanımından da anlaşılacağı üzere bir da-
vada aynı taraflar arasında birden fazla talebin ileri sürülmesi, yani
aynı taraflar arasında birden fazla talep sonucunun mahkeme önüne
çözümlenmesi amacıyla getirilmesidir.
11
320, K. 1990/478 Erişim:
http://www.kazanci.com(23.10.2014).
7
Timuçin Muşul, Medenî Usul Hukukunda Terdit İlişkileri, Yetkin Yayınları, 2.
Baskı, Ankara 2009, s.58.
8
Baki Kuru / Ramazan Arslan / Ejder Yılmaz, Medenî Usul Hukuku Ders Kitabı,
Yetkin Yayınları, 24. Baskı, Ankara 2013 s.271.
9
Kuru / Arslan / Yılmaz, 2013, s.268 vd. Bilge / Önen bunu “hukukî himaye is-
teminin sayısına göre dava çeşitleri” olarak ifade etmiştir. Necip Bilge / Ergun
Önen, Medenî Yargılama Hukuku Dersleri, Sevinç Matbaası, 3. Baskı, Ankara
1978, s.395.
10
Alangoya / Yıldırım / Yıldırım D., 2011, s.129.
11
Ömer Ulukapı, “Medenî Usul Hukukunda Dava Arkadaşlığı”, Doktora Tezi, An-