206 / 453
TBB Dergisi 2015 (117)
Elif AKSOY
205
rak da ifade edilen
17
bu dava türleri arasındaki ortak özellik, davacının
birden fazla usulî talep ileri sürmesidir.
1. Kümülatif Dava
Davacının birden fazla aslî talebini biri diğerinin yanında yer
alacak şekilde ileri sürüp, her bir talebi hakkında karar verilmesini
istemesi durumunda kümülatif dava birleşmesi vardır. Örneğin, asıl
alacak yanında faiz alacağının da talep edilmesi ya da satış parasının
ödenmesi ve daha önce ödünç verilen belirli bir miktarın geri veril-
mesinin dava edilmesi gibi.
18
Kümülatif davada her talep ekonomik
bakımdan farklı edaları hedeflemektedir. Tek bir davada birleştirilmiş
talepler farklı hukukî sebeplere dayansa bile durum aynıdır.
19
Biri di-
ğerinin yanında yer alan talepler aynı önemde olup, her talep için di-
ğerinden bağımsız karar verilmesi gerekir.
20
Birikici nitelikte olan bu
birleşme, objektif dava birleşmesinin basit şeklidir; bu durumda genel-
de davalar arasında bir bağlantı bulunsa da şart değildir.
21
2. Terditli Dava
Terditli davada, davacı taleplerinden birini asıl olarak birinci sı-
rada ileri sürer; bu talebin kabul edilmemesi halinde karar verilmek
üzere bunun yanında bir de ikinci yani yardımcı talebini ileri sürer.
Burada ikinci talep için her zaman karar verilmesi söz konusu değil-
dir.
22
Bununla birlikte terditli dava açılması şarta bağlı dava açılması
anlamına gelmemektedir; davacı bu yolla sadece taleplerine ilişkin
kara Barosu Yayınları, Ankara 2011, s.123. Alangoya, bu konuyu açıklarken “kü-
mülatif yığılmanın, objektif dava yığılmasının basit şekli” olduğunu belirtmiştir.
Alangoya, 1999, s.33, dipnot 34.
17
Yazarlar bu konuda çeşitli sınıflandırmalar yapmıştır. Alangoya bu sınıflandır-
mayı basit-karmaşık ayrımına göre yaparken Alangoya, 1999, s.33, dipnot 34,
Dedeağaç dar-geniş ayrımına göre yapmıştır Dedeağaç, 2011, s.123. Ulukapı ve
Muşul ise objektif dava birleşmesinin çeşitleri başlığı altında bu dava birleşmesini;
kümülatif, terditli ve seçimlik dava birleşmesi başlıklarına ayırarak ayrıntılı açık-
lamalarda bulunmuştur. Ulukapı, 1990, s.31 vd, Muşul, 2009, s.103.
18
Timuçin Muşul, Medenî Usul Hukuku, Adalet Yayınevi, 3. Baskı, Ankara 2012,
s.145.
19
SaimÜstündağ, Medeni Yargılama Hukuku, Beta Yayınları, 4. Baskı, İstanbul1989,
C.1-2, s.145.
20
Ulukapı, 1990, s.31.
21
Alangoya, 1999, s.33, dipnot 34.
22
Muşul, 2009, s.106 vd.