121 / 421
Yargı Mensuplarının Deneyimi ile “Mobbing”
120
• Düzenlemelerin genelde özel sektöre yönelik olması, doğrudan
kamu sektörünü ilgilendiren düzenlemelerin olmaması,
• Mevcut yasal düzenlemelerde soruşturma usulü açısından bir net-
liğin olmayışı,
• Somut verilerle kanıtlamanın zorluğu, yasaların güçlünün yani
amirin lehine olması,
• Tazminat davalarının çok uzun sürmesi ve bu nedenle etkinliğin
sağlanamaması,
• Türk Ceza Kanunu’nda düzenleme yapılmadığı gibi, Borçlar
Kanunu’nda da genel ve soyut tanımlara yer verilmesi, tam olarak
açıklanmaması,
• Kişisel hak ve özgürlüklerin korunması konusunda yeterli hukuk
bilinci ve toplumsal dayanışma fikrinin olmaması…
Araştırmada yer alan hâkim ve savcıların, mobbinge dair yeterli
ve daha iyi yasal düzenlemelerin nasıl yapılacağı konusuna ilişkinin
ortaya koydukları görüş ve öneriler aşağıda yer almaktadır:
• Mobbing olgusunun doğrudan bir suç olarak tanımlanması, kap-
samının ve tanımının çok iyi yapılması, mobbing davranışlarının
sınırlarının çizilmesi, müktesebata ve evrensel hukuka uygun dü-
zenlemelerin yapılması gerekmektedir. Mobbingin yasal unsur-
ları daha somut tanımlanarak, mobbing eylemi, mobbinge dair
cezanın özel ve genel önleyicilik özelliği de dikkate alınarak ha-
zırlanmış dengeli bir düzenleme ile müeyyideye bağlanmalıdır.
• Anayasal temeli olan bir maddenin olması ve bunun üzerine bina
edilen, hem kamu hem de özel sektöre yönelik yasaların olması
gerekir.
• Mobbingin ceza verilmesini gerektirir bir suç olarak kabulü ha-
linde öncelikle Türk Ceza Kanunu’nda yer almalı, sonrasında 6284
sayılı şiddetin önlenmesine dair kanun içerisine veya ayrı bir ka-
nunla mobbing mağdurlarına koruma getiren yasal düzenlemeler
yapılmalıdır.