122 / 421
TBB Dergisi 2015 (118)
Ahmet KAYA / H. Ebru ERDOST ÇOLAK
121
• TCK’nın yanı sıra İş Kanunu’nda ve Devlet Memurları Kanunu’nda
da nelerin mobbing sayılacağının belirtilip ve açıkça düzenlene-
rek, tüm sektör çalışanları için ilgili kanunlarda yer alması gerek-
mektedir.
• Uluslararası mevzuatın incelenerek, benzer unsurların göz önün-
de bulundurulduğu ve genel ahlak kuralları çerçevesinde değer-
lendirildiği özel bir yasal düzenlemeye ihtiyaç vardır. Bu konuda
öncelikle ilgili kişilere eğitim verilmesi ve hukuk fakültelerinde
konuya dair ders konulması gerekmektedir.
• Bizzat mobbingin tarifinin yapıldığı, yapanlara ve asılsız mobbing
iddiasında bulunanlara etkili ve sonuç almaya elverişli yaptırım
öngören yasa yapılması, gerekir.
• İşveren veya amirin mobbing eyleminin kanıtlanması halinde,
ciddi tazminat gerektirir düzenlemeler olmalıdır. Eylemler suç ni-
teliğinde ise şikâyet şartı araştırılmamalıdır.
• Hem disiplin suçu yönünden, hem de para ve hapis cezası yönün-
den yasal düzenlemeler yapılması gerekmektedir.
Bu araştırma sonuçları, mobbingin yaygınlığını, mağdurlarını ça-
resiz bırakma gücünü, Türkiye’de konuya ilişkin yasal düzenlemele-
rin henüz yeterli olmadığını, yargı mensuplarının konuya ilişkin de-
neyimleri ve yasalara ilişkin tespit ve önerileri ile bir kez daha açıkça
göstermektedir. Konunun anlaşılırlığının ve farkındalığın arttırılması
ve de gerekli yasal düzenlemelerin yapılması önem taşımaktadır.
Kaynakça
Adams Andrea, “Bullying at Work”, Journal of Community & Applied Social Psycho-
logy, V.7, 1997, ss.177-180.
Bayram Selahattin, “Psikolojik Taciz(Mobbing) ve Başbakanlık Genelgesi”, Mali Çö-
züm, C.21, S.104, 2011, ss.317-326.