Background Image
Previous Page  157 / 421 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 157 / 421 Next Page
Page Background

Türk ve Alman Hukuku’nda Hükmün Açıklanmasının Geri Bırakılması

156

fen)

kapsamalıdır.

109

Önceki yaşamı kapsamında; özellikle kişinin vü-

cut bütünlüğü, akli ve ruhsal özellikleri çerçevesinde değerlendirme

yapılmalıdır.

110

Ayrıca değerlendirme esnasında kişi hakkında uygu-

lanmış iyileştirme tedbirleri (

Erziehungsmaßnahme)

, sabıka kayıtları,

111

kesinleşmemiş olsa bile karar verilmiş mahkûmiyet hükümleri ve de-

vam eden yargılamalar da göz önüne alınmalıdır.

112

Örneğin kişinin

yakın geçmişindeki ağır

(gewichtig)

bir suça ilişkin sabıka kaydı gele-

ceğe yönelik değerlendirmenin olumsuz olmasına neden olacaktır.

113

Değerlendirme kriterlerinden bir diğerini oluşturan “

fiilin icrası

sırasındaki durumlar”

kavramı ise, eylemin nedeni ve amacını, eylem es-

nasındaki kişinin irade

(Wille)

ve düşüncesini

(Gesinnung)

nitelemek-

tedir.

114

Yapılacak değerlendirmede

“failin fiilden sonraki davranışları”

da göz

önüne alınmaktadır. Pişmanlığı, zararı karşılamaya yönelik çabaları

ve mağdurla uzlaşmış olması dikkate alınmakta, ancak failin pişman-

lık göstermemesi veya zararı karşılamaması hükmün açıklanmasının

geri bırakılmasının reddi için tek başına yeterli bir neden olarak kabul

edilmemektedir

115

. Failin savunma psikolojisi içinde olması, cezadan

kurtulmak için yapacağı bir davranış, kural olarak olumsuz nitelendi-

rilemeyecektir.

116

“Yaşam şartları”

ile ise

;

aile, meslek yaşamı ile sosyal statüsü

kastedilmekte,

117

cezanın geri bırakılması ya da başka bir kamusal ted-

birin uygulanmasıyla, farazi olarak kişinin yaşamında beklenen deği-

şiklikler göz önünde tutulmaktadır.

118

Son olarak da; c

ezanın açıklanmasının geri bırakılmasının kişi üzerin-

deki doğması beklenecek etkileri

göz önüne alınmaktadır. Bu kapsamda,

109

Koblenz VRS 40, 96; 51, 429; 53, 338; 67, 30; Fischer, s.484.

110

BGHSt 10, 287; Kühl, s.358; Fischer, s.484.

111

Koblenz MDR 71, 235; Kühl, s.359.

112

BVerfG NStZ 88, 21; Kühl, s.359.

113

NStZ-RR 05, 200; OLGSt Nr.8; Karlsruhe VRS 50, 98; Fischer, s.484.

114

Fischer, s.485.

115

BGHSt 5, 238; Kühl, s.359; Fischer, s.485.

116

StV 98, 378, 482; NStZ 97, 434; Kühl, s.359.

117

Fischer, s.486.

118

Kühl, s.359.