Background Image
Previous Page  156 / 421 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 156 / 421 Next Page
Page Background

TBB Dergisi 2015 (118)

Ali Tanju SARIGÜL

155

Sanığın geçmiş hayatı değerlendirirken, geçmişte önemli sayılabi-

lecek bir ceza alıp almadığı;

99

yaşam şartları değerlendirilirken, aile ve

meslek yaşamı, sosyal statüsü

100

(soziale Einordnung)

göz önünde tutul-

maktadır. Ayrıca sanığın davaya konu eylemi sonrası pişman olup ol-

madığı, mağdurun zararını karşılayıp karşılamadığı ya da en azından

karşılama isteğinin olup olmadığı gibi

101

hususlar da göz önüne alın-

makta ve sanığa ilişkin tüm bu veriler, mahkemece bir bütün halinde

değerlendirilmektedir.

102

Erteleme kapsamında fail hakkında yapılan

öngörü ile hükmün açıklanmasının geri bırakılması yönünden yapılan

öngörü büyük ölçüde örtüşmektedir.

103

Tespit edilen olgular

(Tatsachen)

için

in dubio pro reo

ilkesi geçerli-

dir.

104

Burada olgulardan hareket ederek sanığın bir daha suç işleyip

işlemeyeceğine ilişkin bir sonuca varılmaktadır.

105

Bu nedenle sanığın

bir daha suç işleyip işlemeyeceğine ilişkin değerlendirmenin olumlu

ya da olumsuz olmasına esas alınan ölçütlerin hatasız olarak tespit

edilmiş olması gerekmektedir ve bu tespitler kanun yolu merciince de

denetlenmektedir.

106

Burada yapılan değerlendirme, kişinin bir daha suç işlemeyeceği-

ne ilişkin bir kesinliğe ulaşılmasını gerektirmemektedir. Tespit edilen

olgulara göre bir daha suç işlemeyeceği ihtimali, diğer ihtimale göre

daha yüksek görülüyorsa, hükmün açıklanmasının geri bırakılması

için bu yeterlidir.

107

Kişiye yönelik bireysel değerlendirme yapılması gerektiğinden,

benzer örneklerden sonuca gidilmesi kabul edilmemektedir.

108

Yapı-

lacak öngörü, kişinin önceki yaşamını ve özellikle cezalarını

(Vorstra-

99

Koblenz VRS 40, 96; 51, 429.

100

Fischer, s.486.

101

Sadece, sanığın eylem sonrası pişman olmaması ya da zararın karşılanmaması,

olumsuz değerlendirme için yeterli kabul edilmemektedir. Bkz. StV 98, 482; 99,

602; NStZ-RR 03, 264; BGH 5, 238. Ancak, genel değerlendirmede birer ölçüt

olarak değerlendirilebilir. (BGHR 56 III Vert.12).

102

Fischer, s.486.

103

Fischer, s.486.

104

MDR 73, 900; Bay StV 89, 395; Kühl, s.358.

105

Kühl, s.358.

106

NStZ-RR 98, 327.

107

NStZ 97, 594; NStZ-RR 05, 38; Kühl, s.358.

108

Düsseldorf JR 88, 72; Kühl, s.358.