119

İngiliz, Amerikan ve Türk Hukukunda Bilirkişilik Uygulamalarının Karşılaştırılması

112

törü de devlet kurumu olmasıdır. Halbuki bilirkişilik; alınmış olunan

eğitime bağlı olarak bilimsel yöntemlerle ve bilginin kullanılmasıyla

somut olayın mahkeme tarafından daha net anlaşılabilmesi için görüş

vermek olduğuna göre buradaki temel kriter bilgi düzeyi ve bilim-

sel metotlar olmalıdır. Bugün mahkemelerin resmi bilirkişi kurumu

olarak sadece adli tıp kurumundan rapor almalarında pratikte şu iki

problem çok sık karşımıza çıkmaktadır. İlgili konu hakkında ilgisiz

uzmanların imzalarının raporda yer alması ki örnek olarak Kadın

hastalıkları ile ilgili bir konuda göz hastalıkları uzmanın da imzasının

yer alması verilebilir. Raporlarda yer alan çok sayıdaki imza mahkeme

heyetini etkileyebilmekle birlikte aslında çoğu zaman sadece bürok-

rasi gereği bir takım uzmanların imzaları yer almaktadır. Ayrıca bazı

alanlarda uzmanların hiç olmayışı ya da bilimsel yeterliliklerinin en

son bilgiyle güncellenmesi kaygısı taşımamaları gibi faktörler raporla-

rın da yetersizliğini gündeme getirmektedir.

Öte yandan nerede ise tüm bilirkişilik isteklerinin resmi kurumla-

ra gelmesi de aşırı iş yüküne bağlı yeterli zamanın ayrılamamasını ve

buna bağlı olarak da kaliteli raporların çıkmasını engelleyen bir başka

durumdur.

Bu açıdan bilirkişilik raporlarının yeterliliğine geldiği kuruma

göre değil de raporun içeriğine bakılarak karar verilmesi çok önem-

lidir. Yargıtay son yıllarda bu yönde adımlar atmış ve bilirkişilerce

verilen raporları içeriğine bakarak değerlendirmeye başlamıştır. Aynı

şekilde mahkemelerin de bu şekilde yaklaşımları önemlidir. Bilirki-

şi Raporunun içeriği dikkate alındığında ve bu raporun referanslara

dayalı, objektif, bilimsel, güncel bilgiye dayanılarak yazıldığı saptan-

dığında değerlendirmeye alınması bilirkişilik sisteminin sağlıklı ve

verimli çalışmasını sağlayacaktır.

Kaynakça

Eloy JA, Suider PF, Folbe AJ, Couldwell WT, Liu JK. “Comparison of Plaintiff and De-

fendant Expertwitness Qualification in Malpractice Litigation in Neurological

Surgery”, J. Neurosurg, 2014, 120 (1). S.185-190

Kamil Yıldırım, “Bilirkişi Delilinin Mukayeseli Hukuk Ve Türk Hukukundaki Du-

rumu”, 75. Yaş günü için Prof. Dr. Baki Kuru Armağanı, Ankara 2004, s.833-841.