190 / 617
TBB Dergisi 2015 (120)
Ali ALTINTAŞ
189
b. Cumhuriyet başsavcısı tarafından verilen adli ve idari görevleri
yerine getirmek,
c. Gerektiğinde Cumhuriyet başsavcısına vekâlet etmek,
d. Kanunlarla verilen diğer görevleri yapmak.
7.4. Cumhuriyet Savcılarının Statüsü
Ülkemizde, her asliye ve ağır ceza mahkemesi yanında bir savcılık
örgütü bulunmaktadır. Yani savcılık teşkilatı mahkemelerin yanında-
dır, teşkilat olarak tektir. Mahkemeler ile savcılık arasında astlık üstlük
ilişkisi yoktur. Birbirlerine emir veremezler. Cumhuriyet savcısı mesle-
ki yönden yargıcı denetleyemez. Mahkeme ve yargıç kararlarına karşı
yasa yoluna başvurma yetkisi, yargıçları denetleme anlamı taşımaz.
Uyuşmazlığın üst mahkemeye götürülmesi, gerçeğin ortaya çıkarıl-
ması amacına yöneliktir, yargıcı denetleme amacı güdülmemiştir.
57
Ceza muhakemesi süjesi olarak savcının hukuki niteliği konusun-
da görüş birliği yoktur. Adli mi yoksa idari bir organ mı olduğu, işlem-
lerinin mahiyeti, taraf olup olmadığı doktrinde tartışmalıdır. Konuya
ilişkin doktrin ve uygulamadaki görüşler şöyledir:
Selçuk’a göre savcılık karar organı değildir, iddia organıdır. Suçu,
suçluyu araştırır, bulursa cezalandırılmasını ister, karar veremez. Sav-
cı talep eder, yargıç hükmeder. Savcının vermiş olduğu karar, bir yargı
organı kararı değildir, ulaştığı sonuçtur. Eğer yargı kararı olsaydı ver-
miş olduğu takipsizlik kararından vazgeçememesi gerekirdi.
58
Soyaslan, savcının yürütme erkinin temsilcisi olduğu görüşünde-
dir.
59
Yurtcan, devletin temel erkleri, yasama, yürütme, yargı olarak
ayrıldığında, savcının yaptığı işin yürütme erki içinde düşünülmesi
gerektiğini ileri sürer.
60
Artuk ve Yenidünya’ya göre günümüz ceza
yargılamasının iddia, savunma ve yargı makamı olmak üzere üç sü-
jesi vardır ve savcı, yürütmenin bir görevlisi durumundadır.
61
Kunter,
57
Sedat Bakıcı, Olaydan Kesin Hükme Kadar Ceza Yargılaması ve Ceza Kanunu
Genel Hükümler, Adalet Yayınevi, Ankara, 2000, s. 114-115.
58
Sami Selçuk, “Hukuk ve Yargıda İyileştirme Üzerine”, Yeni Türkiye, Temmuz-
Ağustos 1996, Yıl: 2, Sayı 10, Ankara, Ağustos 1996, ss. 561-573, s. 563.
59
Doğan Soyaslan, Ceza Muhakemesi Hukuku, Yetkin Yayınevi, Ankara, 2006,
s.176, 177.
60
Erdener Yurtcan, Ceza Yargılaması Hukuku, Alfa Yayınevi, İstanbul, 2002, s. 250,
256-258.
61
M. Emin Artuk ve A. Caner Yenidünya. “Batı ve Türk Hukuklarında Savcılığın