163 / 473
Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma Suçu (TCK m. 179)
162
suçu mahiyetinde olan TCK m. 179/3 açısından da bu son değerlendir-
me geçerlidir; zira tipik davranış yüzünden bir tehlike doğmuş olsun
olmasın amaç, trafiğin güven içinde akmasını sağlayarak bireyler açı-
sından meydana gelebilecek tehlikeleri önlemektir.
21
4. Maddi Unsular
A. Fail
TCK m. 179/1 bakımından herkes fail olabilir.
22
TCK m. 179/2 bakımından fail, aracı harekete geçiren, harekette
tutan veya yönlendiren kişidir.
23
Bu nedenle, kanaatimizce, bizzat işle-
nebilen bir suç söz konusudur.
24
Zira tipik hareketin failin kendisi ta-
rafından, doğrudan doğruya (kişisel olarak tek başına) gerçekleştiril-
mesi gerekir.
25
Failin illa aracın içinde bulunması gerekmez;
26
örneğin,
aracın uzaktan kumanda edilmesi de mümkündür.
TCK m. 179/3 açısından (gerçek) özgü bir suç söz konusudur, zira
ancak “alkol veya uyuşturucu madde etkisi” ya da “başka bir nedenle”
emniyetli bir şekilde araç sevk ve idare edemeyecek hâlde olan kişi,
fail olabilmektedir.
27
Bilindiği gibi, gerçek özgü suçlarda failin kişisel
düzeni ve güvenliğinin korunduğuna dair bkz. Osman Yaşar/Hasan Tahsin Gök-
can,/Mustafa Artuç, Yorumlu-Uygulamalı Türk Ceza Kanunu, Cilt IV (Madde
147-204), Ankara 2010, s. 4961.
21
Koca, s. 101; Çakmut, s. 775; Nur Centel, “Trafik Güvenliğini Kasten Tehlikeye
Sokma Suçu (TCK m. 179/3)”, Rechtsbrücke/Hukuk Köprüsü, Sayı 2, 2012, s. 157;
yine bkz. Çakmut, s. 778.
22
Soyer Güleç, s. 169; Özbek ve diğerleri, Ceza Özel, s. 685; Centel, s. 158; Yaşar/
Gökcan/Artuç, s. 4961; Hafızoğulları/Özen, Özel Hükümler, s. 40; Kılıçarslan İs-
fen, s. 85.
23
Çınar, Fasikül, s. 10; benzer Koca, s. 102. Kıyaslayınız Centel, s. 158 ve Çakmut, s.
776.
24
Soyer Güleç, s. 169; Kılıçarslan İsfen, s. 83. Kıyaslayınız Arslan/Azizağaoğlu, s.
750; Parlar/Hatipoğlu, s. 1361.
25
Mehmet Emin Artuk/Ahmet Gökcen/A. Caner Yenidünya, Ceza Hukuk Genel
Hükümler, 8. Baskı, Ankara, 2014, s. 269; Bahri Öztürk/Mustafa Ruhan Erdem,
Uygulamalı Ceza Hukuku ve Güvenlik Tedbirleri Hukuku, 14. Baskı, Ankara,
2014, kn. 260; Mahmut Koca/İlhan Üzülmez, Türk Ceza Hukuku Genel Hüküm-
ler, 7. Baskı, Ankara, 2014, s. 106; Hakan Hakeri, Ceza Hukuku Genel Hükümler,
18. Baskı, Ankara, 2015, s. 141.
26
Koca, s. 102.
27
Soyer Güleç, s. 169; Ali Rıza Çınar, “Ceza Yasasında Alkollü Araç Kullanma
Suçu”, V. Türk-Alman Tıp Hukuku Sempozyumu – “Tıp Ceza Hukukunun Gün-
cel Sorunları”, Türkiye Barolar Birliği Yayınları: 142, Ankara 2008, s. 664; Çınar,
Fasikül, s. 8; Özbek ve diğerleri, Ceza Özel, s. 696; Centel, s. 158; Kılıçarslan İsfen,