

TBB Dergisi 2015 (121)
R. Murat ÖNOK
167
leşmesi nedeniyle,
52
salt hareket suçu söz konusudur.
53
Ayrıca, serbest
hareketli bir suçtur.
TCK m. 179/2 bakımından vurgulanması gereken en önemli hu-
sus, bir somut tehlike suçunun söz konusu olmasıdır.
54
Kanunda kul-
lanılan, “ulaşım araçlarını kişilerin hayat, sağlık veya malvarlığı açı-
sından tehlikeli
olabilecek
şekilde sevk ve idare eden kişi” biçimindeki
formülasyonun, hükümde bir somut tehlike suçunun söz konusu oldu-
ğunu ifade etmek açısından başarılı olmadığı belirtilmelidir.
Bilindiği gibi, somut tehlike suçlarında, söz konusu tehlike, ger-
çekleşmesinden korkulan belirli bir neticenin meydana gelmesi ih-
timali olarak kabul edilmektedir ve hâkim tarafından, somut olayın
şartları ışığında, böyle bir tehlikenin doğup doğmadığı tespit edilme-
lidir.
55
Gerekçede belirtildiği üzere, “
Aracın sevk ve idaresinin salt trafik dü-
zenine aykırılığı bu suçun oluşumuna neden olmayacaktır. Bu suçun oluşabil-
mesi için, aracın trafik düzenine aykırı olarak ve ayrıca kişilerin hayatı, sağlığı
veya malvarlığı açısından tehlikeli olabilecek şekilde kullanılması gerekir
”.
Yargıtay’ın vurguladığı üzere, “
Ancak her kural ihlâlinin mutlaka ki-
şiler bakımından tehlikeye neden olacağını söylemek de mümkün değildir. Bu
durumda tehlikeye neden olma halinin somut olayın özelliklerine göre değer-
lendirilmesi gerekmektedir(...) Bu suçun oluşabilmesi için suç tanımında yer
52
Artuk/Gökcen/Yenidünya, Ceza Genel, s. 247; Centel/Zafer/Çakmut, Ceza Ge-
nel, s. 248 (“neticesi harekete bitişik suç”); Öztürk/Erdem, kn. 311; Demirbaş, s.
234 (“neticesiz/şekli suç”); Özgenç, s. 170; Hakeri, s. 177; Koca/Üzülmez, s. 120;
Özbek ve diğerleri, Ceza Genel, s. 237 (“şekli suç/neticesi harekete bitişik suç”).
Kıyaslayınız Zafer, s. 190 vd.
53
Özbek ve diğerleri, Ceza Özel, s. 692; Yaşar/Gökcan/Artuç, s. 4960-4961.
54
Soyer Güleç, s. 171; Koca, s. 103; Parlar/Hatipoğlu, s. 1362; Özbek ve diğerleri,
Ceza Özel, s. 692; Kılıçarslan İsfen, s. 73; Meran, s. 916. Aksi yönde Koray Doğan,
“Tehlike Suçu ile Zarar Suçu Arasındaki Suçların İçtımaı Sorunu”,
Türkiye Adalet
Akademisi Dergisi
, Yıl:5, Sayı: 16, Ocak 2014, s. 202, dn. 124.
55
Giovanni Fiandaca,/Enzo Musco, Diritto Penale Parte Generale, Sesta edizione,
Bologna, 2009, s. 203-204; Ferrando Mantovani, Diritto Penale Parte Generale, VII
edizione, Padova, 2011, s. 210. Kıyaslayınız Yaşar/Gökcan/Artuç, s. 4963 (yazar-
ların “Eylem potansiyel olarak bu tehlikeyi doğurmasına karşın o anda belirli bir
kişi veya kişilere yönelik bir tehlike meydana gelmesi dahi” suçun oluşacağı yö-
nündeki görüşlerine katılmıyoruz. Öyle olsaydı, soyut tehlike suçu söz konusu
olurdu ve 2918 s. KTK’ya aykırılık ile TCK m. 279/2’nin ihlâlini ayırt etmek müm-
kün olmazdı.)