219 / 473
Askeri Ceza Hukukunda Rüşvet Suçu (AsCK m.135)
218
tamam olması için yeterli sayılmıştır. Ayrıca tarafların anlaşma konu-
sunu yerine getirmemeleri, rüşvet suçundan dolayı cezalandırmala-
rına engel olmayacaktır.
42
Askerî Yargıtay’ında kararları doktrindeki
bu görüşler doğrultusundadır. Nitekim Askerî Yargıtay bir kararın-
da şu açıklamalarda bulunmuştur
43
: ‘
Rüşvet suçunun temel unsuru, bir
memurun yapacağı iş konusunda çıkar elde etmek için karşı tarafla anlaşmış
olmasıdır. Anlaşmanın varlığı için tarafların iradelerinin birleşmiş olması ye-
terli olup başkaca bir şart aranmamaktadır. Kanun’un, ‘…R
üşvet alan veya
bir vaat veya taahhüt kabul eden…’ demesi nedeniyle, çıkarın mutlaka
elde edilmiş olması gerekmeyip, buna ilişkin vaat veya taahhüdün ka-
bul edilmesi dahi suçun tamamlanması için yeterli bulunmaktadır.’
Askerî Yargıtay diğer kararında da benzer biçimde, ‘
Yasa sadece
rüşvet almayı değil,
belirtilen amaçlarla vaat ve taahhüt kabul etmeyi dahi
tercim ettiğine göre, vaat edilen paranın kısmen alınmış veya hiç alınmamış
olması suçun oluşumunu etkileme(yeceği)
’
44
, ‘…
Anlaşmanın yapılamasından
sonra, tarafların vaatlerini çeşitli nedenlerle yerine getirmemelerinin
,
suçun
oluşumuna, kaldırılmasına veya ceza miktarının belirlenmesine
’
45
herhangi
bir etkisinin bulunmadığını açıklanmıştır.
Rüşvet suçunun oluşabilmesi için, anlaşmanın işin yapılmasından
önce veya en geç yapılması anında olması gerekir. Çünkü iş yapıldık-
tan sonra yarar sağlanması için yapılacak anlaşma, bir rüşvet anlaş-
ması niteliğinde olmayıp koşulları varsa bu suç genel hükümler kap-
samında görevde yetkiyi kötüye kullanma olarak vasıflandırılabilir.
46
Nitekim Askerî Yargıtay bu görüş doğrultusunda, ‘
Bir memurun özel bir
kasıtla yasa ve nizamlara aykırı bir şekilde görev yapması ya da yasa ve nizam-
lara uygun şekilde yaptığı işten menfaat sağlamaya çalışması(nın)’
47
,
‘
mağdu-
run haklı olan işini yaptıktan çok sonra yaptığı işten dolayı mağdurdan para
istemesi hali(nin)’’
48
unsurları yasada belirtilen cebri ya da ikna suretiyle
42
Artuk/Gökçen/Yenidünya, s.1027.
43
As.Yrg.3.D., 27.5.2009, E.2009/1472, K.2009/1449, Çelen, s.455, 456.
44
Çelen, 1997, s.379.
45
As.Yrg.2.D. 18.2.2009, E.2009/205, K.2009/229, Koç, s.698.
46
Ünlü, s.334.
47
As.Yrg.3.D., 26.03.1996,188–187. Bu karar ile atıfta bulunulan diğer kararlar:
Y.C.G.K. ,06.10.1980, 162–308, Y.C.G.K., 28.06.1982, 274–318, Y.C.G.K., 10.02.1986,
431–48, Bal, s.240-1).
48
As.Yrg. 3.D., 26.03.1996,188–187. Bu karar ile atıfta bulunulan diğer kararlar:
Yrg.5.C.D., 21.01.1987, 2787–203, -Yrg.5.C.D., 08.04.1986, 962–1745, Yrg.5.C