91 / 497
Tefecilik Suçu
90
kişiler arasındaki hemen hemen bütün para alışverişleri suç kapsa-
mında kalabilir.
67
Yargıtay’ın uygulaması, TCK m. 241’e rağmen farklı şekilde geliş-
ti. 5237 sayılı TCK’nın yürürlüğe girmesinden önce, tefecilik suçunun
oluşması bakımından; birden fazla kişiye kazanç elde etmek maksa-
dıyla ödünç para verilmesi, bu fiilin sürekli ve sistematik şekilde yapıl-
ması gibi şartlar aranmaktaydı. Yargıtay bu uygulamaya yeni kanun
döneminde de devam etti.
68
Ancak Yargıtay zamanla bu uygulamasını
terk ederek, kanunda yer alan fiilin bir kez işlenmesiyle tefecilik su-
çunun oluşacağını kabul etmiştir.
69
Bunun aksini savunan görüşler de
mevcuttur.
90 sayılı Ödünç Para Verme İşleri Hakkında Kanun Hükmünde
Kararname’de ikrazatçılık düzenlenmiştir. İlgili KHK’nın birinci mad-
desine göre; bu KHK’nın amacı, faiz veya her ne ad altında olursa ol-
sun bir ivaz karşılığı veya ipotek almak yoluyla sürekli şekilde ödünç
para verme işleriyle uğraşan gerçek kişilerin ve finansman şirketleri
ile faktöring şirketlerinin faaliyetlerinin denetlenmesi ve düzenlenme-
sidir.
70
KHK ödünç para verenleri gerçek ve tüzel kişiler olmak üzere iki-
ye ayırır. Buna göre; ikrazatçı, devamlı ve mutat meslek halinde, faiz
veya her ne ad altında olursa olsun bir ivaz karşılığı veya ipotek almak
suretiyle, ödünç para verme işleriyle uğraşan veya buna aracılık eden
ve
kendilerine faaliyet izni verilen
gerçek kişilere denir. Finansman şir-
keti, devamlı ve mutat iştigal konusu olarak her türlü mal ve hizmet
alımı işlemini kredilendirmek için ödünç para veren tüketici kredisi
şirketleridir. Faktöring şirketi ise mal ve hizmet satışlarından doğmuş
veya doğacak alacakları temellük ederek tahsilini üstlenen, bu alacak-
lara karşılık ödemelerde bulunarak finansman sağlayan şirketlerdir.
71
90 sayılı KHK’nın dokuzuncu maddesinde tefecilik şu şekilde ta-
nımlanmıştır:
“Yetkili makamdan izin alınmadan (Hazine Müsteşarlığı) faiz
67
Arslan, s.36-37-38.
68
Bkz. Yargıtay
7.CD.07.10.2009, 5900/10180.
69
Bkz. Yargıtay
4.CD.14.03.2012, E.2011/20476, K.2012/5992.
70
90 sayılı KHK m.1.
71
Özbek, Tefecilik, s.34.