125

TBB Dergisi 2016 (125)

Nesibe KURT KONCA / Ceren DAMAR

189

bileceği kararlar ele alınacaktır. Çalışma, genel bir değerlendirmenin

yapılacağı sonuç kısmı ile son bulacaktır.

2. İSTİNAF KANUN YOLU

Yanlış olduğu iddia edilen mahkeme kararlarının tekrar incelen-

mesine ve değiştirilmesine yönelik hukuksal çarelere kanun yolu adı

verilir.

Hüküm mahkemelerinin karar verirken yanlışlık yapma

olasılığına karşın, verilen kararların denetlenmesi

ve genellikle bir

üst derece mahkemesinde inceleme yapılması amacıyla, her yargılama

hukukunda kanun yolları öngörülmüştür. Kanun yolları sayesinde,

mahkemeler tarafından verilen eksik, hatalı kararlar kesinleşmeden

önce bir üst mahkeme tarafından denetlenmektedir.

Klasik anlamda istinaf kanun yolunda, ilk derece mahkemesinde

gerçekleşen yargılamadan tamamen bağımsız olarak, yeni ortaya çı-

kan değişiklikler ve herhangi bir sınırlamaya tâbi tutulmaksızın ileri

sürülebilen yeni delil ve vakıalar da dikkate alınarak, istinaf incele-

mesini yapan mahkeme tarafından yeniden ele alınmakta ve karar

verilmektedir.

Dar anlamda istinafta ise, ilk derece mahkemesinde

Ansay Sabri Şakir, Hukuk Yargılama Usûlleri, Ankara 1960, s. 342; Bilge Ne-

cip/Önen Ergun, Medenî Yargılama Hukuku Dersleri, Ankara 1978, s. 636; Ber-

kin Necmeddin M., Tatbikatçılara Usûl Hukuku Rehberi, İstanbul 1981, s. 875;

Üstündağ Saim,

Medenî Yargılama Hukuku, C. I-II, İstanbul 2000, s. 816; Alan-

goya Yavuz/ Yıldırım M. Kamil/Deren-Yıldırım Nevhis, Medenî Usûl Hukuku

Esasları, İstanbul 2011, tıpkı basım, s. 445; Pekcanıtez Hakan/Atalay Oğuz/Öze-

kes Muhammet, Hukuk Muhakemeleri Kanunu Hükümlerine Göre Medenî Usûl

Hukuku, Ankara 2011, s. 523; Karslı Abdurrahim, Medeni Muhakeme Hukuku,

İstanbul 2014, s. 695; Kuru Baki, Medeni Usul Hukuku Ders Kitabı, Ankara

2015, s.524; Pekcanıtez Hakan/Atalay Oğuz/Özekes Muhammet, Medeni Usûl

Hukuku, Ankara 2015, s. 513; Arslan Ramazan/Yılmaz Ejder/Taşpınar Ayvaz

Sema, Medeni Usûl Hukuku, Ankara 2016, s. 582.

Karslı, s. 695; Pekcanıtez/Atalay/Özekes(Medeni Usul), s. 513; Ulukapı Ömer,

Medeni Usul Hukuku, Konya 2015, s. 447; Arslan/ Yılmaz/ Taşpınar Ayvaz, s.

580; Kuru, s. 524; Çiftçi Murat Özgür, Medeni Yargılama Hukukunda İstinaf, İs-

tanbul 2011, s. 7; Günay Cevdet İlhan, İş Davaları, Ankara 2014, s. 110-111; Özekes

Muhammet, Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na Göre Medeni Usûl Hukukunda

Yeni Kanun Yolu Sistemi (İstinaf ve Temyiz), TBB Yayınları, Ankara 2011; s. 23.

Yılmaz Ejder, İstinaf, Ankara 2005, s. 21; Kuru/Arslan/Yılmaz, s. 635; Akkaya

Tolga, Medeni Usul Hukukunda İstinaf, Ankara 2009. s. 102; Pekcanıtez/Atalay/

Özekes, s.522; Arslan/ Yılmaz/ Ayvaz, s. 580; Deren-Yıldırım, klasik anlamda is-

tinafa tam istinaf demektedir. “Tam istinafı kabul eden sistemde, ikinci derece

yargılama bütünüyle yeni bir usûl kesitidir, bölge adliye mahkemesi hâkimi ilk

derece mahkemesinden bağımsız olarak yargılamaya yeniden yön verir. Bunun