Dergi 128

176

KKTC İdari Yargısında İstinafa Genel Bir Bakış

III. İdari Davalarda İstinaf

İstinafın kelime anlamı, mahkemenin verdiği kararı kabul etme-

yerek bir üst mahkemeye götürmektir.

İstinaf doktrinde genel ola-

rak, ilk derece mahkemelerince verilen nihai kararlardaki hataları ve

hukuka aykırılıkları gidermek amacıyla kabul edilmiş bir kanun yolu

ve henüz kesinleşmemiş son kararlara karşı kabul edilen bir yol oldu-

ğundan dolayı olağan kanun yolu olarak tanımlanmaktadır.

KKTC’de istinaf genel manasıyla, Anayasa’nın 151 maddesinin 1.

ve 2. fıkralarında düzenlenmiştir. Buna göre:

“Yargıtay, Devlette en yüksek istinaf mahkemesidir; bu Anayasa ve onun

gereğince yapılan yasa ve Mahkeme Tüzüğü kurallarına bağlı olarak, herhan-

gi bir mahkeme kararının istinafına ait davalara bakmak ve karara bağlamak

yetkisine sahiptir.

Bu maddenin (3). fıkrası kuralları saklı kalmak koşuluyla, Yargıtay, bu

Anayasanın veya herhangi bir yasanın gösterdiği hallerde ilk mahkeme olarak

ve istinafen davalara bakmak yargı yetkisine sahiptir.

Ancak, ilk mahkeme olarak yetki verildiği hallerde, bu yetki Yük-

sek Mahkemenin atayacağı Yüksek Mahkeme yargıç veya yargıçları

tarafından kullanılır. Bu suretle verilecek kararlara karşı Yargıtay’a is-

tinafen başvurma hakkı vardır.”

İstinafa ilişkin ikincil düzenleme Hukuk Muhakemeleri Usulü

Tüzüğü Emir 35 Nizam 8’de düzenlenmiştir.

Buna göre;

“İstinaf Mahkemesi, değişiklik yapma hususunda ve diğer konularda ilk

mahkemenin haiz olduğu tüm yetki ve görevleri haizdir ve onlarla ilgili olarak

ek şahadet kabul etmekte tam takdir yetkisine sahiptir. Söz konusu şahadet

mahkemede sözlü olarak sorgulama suretiyle veya yemin takriri veya istinabe

Bkz.,

GTS.57ecf4f099ddc1.73629298 (Erişim tarihi 30.09.2016)

Çağlayan, s.743, Hakan Pekcanıtez, İstinaf Kanun Yolu,

(Erişim tarihi 18.10.2016),

Turan Yıldırım, İdari Yargı, İstanbul, 2010, s.513, Nevzat Toroslu/Metin Feyzioğlu,

Ceza Muhakemesi Hukuku, Ankara, 2016, s. 321-322; Kamil Yıldırım, Hukuk

Devletinin Gereği İstinaf, İstanbul, 2000, s.45; Feridun Yenisey, Ceza Muhakemesi

Hukukunda İstinaf veTekrarKabulüSorunu, İstanbul, FakültelerMatbaası, 1979, s. 6.

Çalışmanın ilerleyen kısımlarında Hukuk Muhakemeleri Usulü Tüzüğü “HMUT”

olarak, Emir “E” olarak ve Nizam “N” olarak ifade edilecektir