

286
Asgari Alım Taahüdü İçeren Bayilik Sözleşmelerinde Cezai Şart- Yargıtay Hukuk Genel ...
mesel bir ilişki mertebesine ulaşmamış olan “özel bir bağlantı” oldu-
ğundan, tarafların uğramış oldukları güven zararını sözleşme hüküm-
lerine göre istemeleri mümkün olmamaktadır. Bununla birlikte, MK
md. 2’yi ihlal eden bir davranış sonucunda ortaya çıkan zararın haksız
fiil hükümlerine göre tazmin edilmesi de mümkün değildir. Zira MK
md. 2 normu, Türk-İsviçre Hukuku’nda hâkim olan objektif hukuka
aykırılık teorisine göre, ihlali hukuka aykırı olan bir davranış normu
olarak kabul edilmemektedir.
83
Bunun bir sonucu olarak, özel bir bağ-
lantı içinde olan tarafların birbirlerinin güvenini boşa çıkartması sonu-
cunda ortaya çıkan zarar hukuka aykırı değildir ve bu nedenle haksız
fiil hükümlerine göre de tazmin edilememektedir.
84
Zira bu hallerde
ortaya çıkan güven zararı, genellikle bir salt malvarlığı zararıdır ve
salt malvarlığı zararları Türk-İsviçre Hukuku’nda bugün hakim görüş
olan objektif hukuka aykırılık teorisine göre özel bir koruma normu
bulunmadıkça tazmin edilememektedir. Bu çerçevede güven sorum-
luluğu,
haksız fiil ve sözleşmesel sorumluluk arasında yer alan ayrı bir so-
rumluluk türü
85
olarak
haksız fiil ve sözleşme hukuku hükümlerine göre
tazmin edilemeyen
güven zararının tazminini amaçlamaktadır.
Kanunda düzenlenmemiş olan ve içtihat hukukuyla gelişen güven
sorumluluğunun şartları, İsviçre’de Federal Mahkeme’nin konuyla il-
gili vermiş olduğu kararlarla şekillenmiştir.
86
Bu noktada temel olarak
üç şartın arandığı görülmektedir: Bunlar, güvenen ve güvenilen taraf
recht - Zeitschrift für juristische Weiterbildung und Praxis, Bern 1999, C. 17, s. 73
vd. (kısalt. Loser, Konkretisierung), s. 74 vd.
83
Franz Werro, “Haftung für fehlerhafte Auskunft und Beratung - braucht es die
Rechtsfigur der Vertrauenshaftung?”, Zeitschrift für juristische Weiterbildung
und Praxis, Bern 2003, s. 12-20, (kısalt. Werro, Haftung), s. 13.
84
Bu görüşe yöneltilen eleştiriler için bkz. Pınar Çağlayan Aksoy, Hukuka ve Ahla-
ka Aykırılık Unsurları Çerçevesinde Salt Malvarlığı Zararlarının Tazmini, İstan-
bul 2016, s. 400 vd.
85
Werro, Haftung, s. 14; Çiğdem Kırca, Bilgi Vermeden Dolayı Üçüncü Kişiye So-
rumluluk, Ankara 2004, s. 122; Loser, Konkretisierung, s. 77 vd; Jolanta Kren
Kostkiewicz,“Vertrauenshaftung im schweizerischen IPR”, Zeitschrift des ber-
nischen Juristenvereins, Bern 2001, C. 137, s. 161 vd., s. 162. Ayrıca bkz. Burcu
Kalkan Oğuztürk, Güven Sorumluluğu, İstanbul 2008, s. 101 vd.
86
Güven sorumluluğunun şartlarının ne olduğu konusunda İsviçre Federal Mah-
kemesi kararlarında bir yeknesaklık bulunmamaktadır CR-Werro, Art. 41, N. 67;
Pierre Widmer / Pierre Wessner, Revision und Vereinheitlichung des Haftpflich-
trechts, Erläuternder Bericht, Bern 2000, s. 102. Alman Hukuku hk. ayrıca bkz.
Claus-Wilhelm Canaris, Die Vertrauenshaftung im deutschen Privatrecht, Gesam-
melte Schriften, Band II, Berlin 2012, s. 1 vd, s. 491 vd.