Previous Page  330 / 405 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 330 / 405 Next Page
Page Background

329

TBB Dergisi 2017 (131)

M. Gökhan TÜRE / Oğuzhan TÜRE

Bilgilendirme yükümlülüğü, hekimin hizmetten çekileceği ko-

nusunda hastayı bilgilendirmesi ile başlar. Hastayı bilgilendirme yü-

kümlülüğünün ikinci aşaması, hastanın; durumu, tıbbi ihtiyaçları ve

tedavinin gelecek aşamaları hakkında bilgilendirilmesidir.

127

Buradaki

bilgilendirme yükümlülüğünün, hastayı aydınlatma yükümlülüğün-

de olduğu kadar kapsamlı olduğu söylenemez. Yine de hekimin bil-

gilendirmeye ilişkin açıklamalarında, aydınlatma yükümlülüğündeki

unsurlara riayet etmesi önemlidir. Bu anlamda hekim, hastayı bilgi-

lendirirken açık ve anlaşılır olmaya, uygun bir dil kullanmaya, kesin

ve olası durumlar arasında ayrım yapmaya özen göstermelidir.

128

Hastanın bilgilendirilmesi yükümlülüğü hem hastayı reddetme

hem de tedaviyi sonlandırma hakkı bakımından geçerliyken, tedaviyi

üstlenecek diğer hekimi bilgilendirme yükümlülüğü, yalnızca tedavi-

yi sonlandırma hakkı bakımından mevcuttur.

Diğer hekimi bilgilendirme yükümlülüğü, tedavi zamanına ait

müşahade notlarının verilmesiyle somutlaşmaktadır. Ancak hekimin

bu yükümlülüğü, her durumda geçerli değildir. Hekim lüzum görürse

veya hasta talep ederse bu notların diğer hekime verilmesi gündeme

gelir. Bu notların diğer hekime nasıl ulaştırılacağı noktasında Tüzükte

bir açıklık bulunmamaktadır. Bununla birlikte Hekimlik Meslek Eti-

ği Kuralları’nın 25. maddesi dikkate alındığında, bu yükümlülüğün

diğer hekime karşı doğrudan yerine getirilmesi gerektiği anlaşılmak-

tadır. Zira ilgili hükme göre,

“Hekim, tedaviyi üstlenen meslektaşına hasta

hakkındaki tüm bilgileri aktarmakla yükümlüdür”

.

II. Konsültasyona Dayanan Hizmetten Çekilme Hakkı

Konsültasyon sözlükte,

“bir hastalığa tanı koymak veya hastalığı tedavi

etmek amacıyla birden fazla hekimin görüş alışverişinde bulunması”

129

olarak

tanımlanmaktadır

.

Literatürde ise

“özellikle klinikte çalışan hekimin uğ-

raşı sırasında tek başına üstesinden gelemediği vakalarda bir başka hekimden

bilimsel ve teknik bir yardım istemesi”

130

olarak açıklanmaktadır.

127

Boumil/Hattis, s. 19.

128

Bilgilendirmeye ilişkin unsurlar hakkında detaylı bilgi için bkz. Tambağ, s. 80.

129

http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.

GTS.58c18d63168397.25701056, (E.T. 16.03.2017).

130

Serap Şahinoğlu Pelin, “Tıp Evrimi Açısından ve Psikiyatri Özelinde Konsültas-

yon Kurumu”, Klinik Psikiyatri,

2000, 3, s. 117-125, s. 118.