

329
TBB Dergisi 2017 (131)
M. Gökhan TÜRE / Oğuzhan TÜRE
Bilgilendirme yükümlülüğü, hekimin hizmetten çekileceği ko-
nusunda hastayı bilgilendirmesi ile başlar. Hastayı bilgilendirme yü-
kümlülüğünün ikinci aşaması, hastanın; durumu, tıbbi ihtiyaçları ve
tedavinin gelecek aşamaları hakkında bilgilendirilmesidir.
127
Buradaki
bilgilendirme yükümlülüğünün, hastayı aydınlatma yükümlülüğün-
de olduğu kadar kapsamlı olduğu söylenemez. Yine de hekimin bil-
gilendirmeye ilişkin açıklamalarında, aydınlatma yükümlülüğündeki
unsurlara riayet etmesi önemlidir. Bu anlamda hekim, hastayı bilgi-
lendirirken açık ve anlaşılır olmaya, uygun bir dil kullanmaya, kesin
ve olası durumlar arasında ayrım yapmaya özen göstermelidir.
128
Hastanın bilgilendirilmesi yükümlülüğü hem hastayı reddetme
hem de tedaviyi sonlandırma hakkı bakımından geçerliyken, tedaviyi
üstlenecek diğer hekimi bilgilendirme yükümlülüğü, yalnızca tedavi-
yi sonlandırma hakkı bakımından mevcuttur.
Diğer hekimi bilgilendirme yükümlülüğü, tedavi zamanına ait
müşahade notlarının verilmesiyle somutlaşmaktadır. Ancak hekimin
bu yükümlülüğü, her durumda geçerli değildir. Hekim lüzum görürse
veya hasta talep ederse bu notların diğer hekime verilmesi gündeme
gelir. Bu notların diğer hekime nasıl ulaştırılacağı noktasında Tüzükte
bir açıklık bulunmamaktadır. Bununla birlikte Hekimlik Meslek Eti-
ği Kuralları’nın 25. maddesi dikkate alındığında, bu yükümlülüğün
diğer hekime karşı doğrudan yerine getirilmesi gerektiği anlaşılmak-
tadır. Zira ilgili hükme göre,
“Hekim, tedaviyi üstlenen meslektaşına hasta
hakkındaki tüm bilgileri aktarmakla yükümlüdür”
.
II. Konsültasyona Dayanan Hizmetten Çekilme Hakkı
Konsültasyon sözlükte,
“bir hastalığa tanı koymak veya hastalığı tedavi
etmek amacıyla birden fazla hekimin görüş alışverişinde bulunması”
129
olarak
tanımlanmaktadır
.
Literatürde ise
“özellikle klinikte çalışan hekimin uğ-
raşı sırasında tek başına üstesinden gelemediği vakalarda bir başka hekimden
bilimsel ve teknik bir yardım istemesi”
130
olarak açıklanmaktadır.
127
Boumil/Hattis, s. 19.
128
Bilgilendirmeye ilişkin unsurlar hakkında detaylı bilgi için bkz. Tambağ, s. 80.
129
http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.58c18d63168397.25701056, (E.T. 16.03.2017).
130
Serap Şahinoğlu Pelin, “Tıp Evrimi Açısından ve Psikiyatri Özelinde Konsültas-
yon Kurumu”, Klinik Psikiyatri,
2000, 3, s. 117-125, s. 118.