

KAMU MALI NİTELİĞİNİN TESPİTİ VE KAMU
MALLARINDAN YARARLANMANIN ESASLARI
DETERMINATION OF THE CHARACTERISTICS
OF PUBLIC PROPERTY AND THE RULES OF UTILIZATION
OF THE PUBLIC PROPERTIES
Kahan Onur ARSLAN*
Özet:
Bu çalışmada öncelikle kamu malı niteliğinin nasıl kazanıl-
dığı ve hangi malların kamu malı niteliği taşıdığı incelenmiştir. Ardın-
dan, kamu mallarından yararlanma esasları, hâkim ilkeler doğrultu-
sunda belirlenmeye çalışılmıştır.
Anahtar Kelimeler:
Kamu Malı, Kamusal Mal, Genel Yararlan-
ma, Kolektif Yararlanma, Özel Yararlanma, Bireysel Yararlanma
Abstract:
In this study, first of all, which properties have the
characteristics of public property and how to gain these characteris-
tics are examined. Then, the rules of utilization of the public proper-
ties in the light of dominant principals are determined.
Keywords:
Public Property, Public Good, General Utilization,
Corporate Utilization, Exculisive Utilization, Individual Utilization
I. KAMU MALI KAVRAMININ TANIMLANMASI
Mal kavramı özel hukuk temelli bir tanımlama çerçevesinde hak-
lara konu olabilecek bütün şeyleri ifade etmektedir.
1
Bir başka ifadey-
le, üzerinde bireysel hâkimiyet sağlanabilecek, ekonomik bir değer ta-
şıyan ve kişi ve hayvanlar dışında kalan cismani varlıklar hukukta mal
olarak tanımlanmaktadır.
2
İdare de üstlendiği kamu hizmetlerini yerine getirebilmek için
personele ihtiyaç duyduğu gibi taşınır ve taşınmaz mallara ihtiyaç
duymaktadır. Bu anlamda idarenin sahip olduğu malların tamamı ida-
renin malvarlığını ya da geniş anlamda idarenin mallarını oluşturur.
3
*
Arş. Gör. Erzincan Üniversitesi Hukuk Fakültesi, Genel Kamu Hukuku A.B.D.
1
Jale Akipek; Turgut Akıntürk, Eşya Hukuku, Beta Yay. İstanbul 2009, s. 25.
2
Kemal Oğuzman, Eşya Hukuku, Filiz Kitabevi, İstanbul 2014, s. 8.
3
Ender Ethem Atay, İdare Hukuku, Turhan Kitabevi, Ankara, 2012, s. 731.