133

237

TBB Dergisi 2017 (133)

Hakan PEKCANITEZ

görevlilerine, bağlı bulundukları kurumlarla ilgili dava ve işlerde, bilirkişi

olarak görev verilemez.”

MADDE 51- 6100 sayılı Kanun’un 269 uncu maddesinin ikinci fık-

rasına “uygulanır” ibaresinden sonra gelmek üzere “ve durum bilirki-

şilik bölge kuruluna bildirilir” ibaresi eklenmiştir.

MADDE 52- 6100 sayılı Kanun’un 271 inci maddesinin birinci fık-

rasının birinci cümlesinde yer alan “bilirkişilere,” ibaresinden sonra

gelmek üzere “bilirkişilik bölge kurulu veya bulunduğu yer” ibaresi

eklenmiştir.

MADDE 53- 6100 sayılı Kanun’un 274 üncü maddesinin ikinci fık-

rasının son cümlesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“

Ayrıca hukuki ve cezai sorumluluğuna ilişkin hükümler saklı kalmak

kaydıyla, bilirkişiye ücret ve masraf adı altında hiçbir ödeme yapılmamasına

karar verilebilir ve gerekçesi gösterilerek gerekli yaptırımların uygulanması

bilirkişilik bölge kurulundan talep edilir.”

MADDE 54- 6100 sayılı Kanun’un 279 uncu maddesinin dördüncü

fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“(

4) Bilirkişi, raporunda ve sözlü açıklamaları sırasında çözümü uzman-

lığı, özel veya teknik bilgiyi gerektiren hususlar dışında açıklama yapamaz;

hâkim tarafından yapılması gereken hukuki nitelendirme ve değerlendirme-

lerde bulunamaz

.”

Ülkemizde bilirkişilik kurumu uzun yıllardır çeşitli yönlerden so-

runları barındıran ve bir türlü çözülememiş bir kurumdur. Bu sorunun

gerçekten çözümü isteniyorsa, öncelikle bu kurumun sebep olduğu

sorunların ve nedenlerinin incelenmesi gerekmektedir. Bu Kanun’dan

da açıkça görüldüğü gibi, sorunun nedenleri tam olarak tespit edilme-

den ve en önemlisi giderilmeden sadece bir kanun yaparak bu soruna

çözüm aranmaya çalışılmıştır. Asıl sorunlar çözülmeden yürürlüğe

konulmuş olan Kanun hükümleri, sorunları çözmeye yönelik başarısız

kalmaya mahkûm birer nakıs teşebbüs örneğidir.

Bilirkişi sorunu öncelikle uygulamadaki

iş yükünden

kaynaklan-

maktadır. Bu iş yükü azaltılmadığı sürece bilirkişilikle ilgili düzenle-

meler uygulamaya olumlu bir katkı sağlamayacaktır. İş yükü çok olan

hâkimler dosyayı adeta karar vermek üzere bilirkişiye vermekte ve