133

465

TBB Dergisi 2017 (133)

Çiğdem Mine YILMAZ / Sevgi BOZKURT YAŞAR

hukuka ahlaka adaba aykırı olmama, irade sakatlığı halleridir. Aile

hukukuna özgü sınırlamalar ise TMK m. 194 ve 199’da düzenlenmiş

olan aile konutu ve eşlerden birinin tasarruf yetkisinin sınırlanmasına

ilişkin mahkeme hükmüdür.

TMK 223/II’ de ise paylı mallarla ilgili sınırlama getirilmiştir. Ne

var ki bu sınırlamanın maddenin lafzından “

tasarrufa

” ilişkin olduğu

anlaşılmaktadır. Paylı mülkiyette tasarrufu düzenleyen TMK m. 688/

III’e göre paydaş diğerlerinin katılım olmaksızın payını devredebilir,

rehnedebilir. Nitekim pay TMK m. 688/III’e göre alacaklılar tarafın-

dan da haczedilebilir. Ancak eşler arasında paylı mal olması halinde

aksi kararlaştırılmadıkça eşlerden biri tek başına tasarrufta buluna-

maz. Bu durumda eşlerin payları üzerindeki tasarruf yetkisine ilişkin

mevcut eksiklik diğer eşin rızasıyla doldurulur.

TBK m. 46 burada

kıyasen uygulanmalıdır. Esasen TMK m. 223/II ile paydaş eşin payı

üzerinde tasarrufta bulunması yasaklanmamakta, sadece diğer eşin

rızasına tabi tutularak sınırlandırılmaktadır. Diğer eşin rızası bulun-

maksızın tasarrufta bulunan eşle işlem yapan üçüncü kişinin iyiniyetli

olması halinde ise iyiniyetin korunacağına dair özel hüküm bulunup

bulunmadığına bakılacaktır. Bu durumda yalnızca paylı mülkiyet ko-

nusu mal taşınmaz ise üçüncü kişinin iyiniyeti TMK m. 1023 ve 1025/

II gereğince korunur.

Paylı mallarda yönetim ve yararlanmanın nasıl olacağına ilişkin

TMK’nın paylı mülkiyeti düzenleyen hükümlerine bakılması gerekir.

Bu hükümlerde aksi kararlaştırılmamışsa olağan yönetim işlerini pay-

daşlardan her biri, olağanüstü yönetim işlerini ise paydaşlar oybirliği

ile yapabilir.

Bu durumda örneğin ortaklık payının korunması için

davayı eşlerden her biri kendi başına açabilecekken, pay üzerinde inti-

fa hakkı veya rehin hakkı gibi ayni hakları ancak birlikte tesis edebile-

ceklerdir. Oğuzman’a göre olağan yönetim işi, bir hukuki işlem yapıl-

masını gerektiriyorsa, hukuki işlemi yapan paydaşın diğer paydaşları

temsile yetkisi olduğu kabul edilmelidir.

Zira olağan yönetim yetki-

sinin paydaşlarca daraltıldığı veya ortadan kaldırıldığı üçüncü kişilere

karşı ancak bu kısıtlamayı bildikleri oranda ileri sürülebilmelidir.

Dural/Öğüz/Gümüş, s 213.

M. Kemal Oğuzman/Özer Seliçi/Saibe Oktay Özdemir, Eşya Hukuku

Filiz

Kitabevi, İstanbul 2015, s. 318 vd.

Oğuzman/Seliçi /Oktay Özdemir, s. 313.