TBB Dergisi Özel Sayı

203

TBB Dergisi 2017 (özel sayı)

Fikriye Ceren SADİOĞLU

6098 sayılı TBK. m. 584/I hükmüne göre: “Eşlerden biri mahkeme-

ce verilmiş bir ayrılık kararı olmadıkça veya yasal olarak ayrı yaşama

hakkı doğmadıkça, ancak diğerinin yazılı rızasıyla kefil olabilir; bu rı-

zanın sözleşmenin kurulmasından önce ya da en geç kurulması anında

verilmiş olması şarttır”. TBK m. 584/II’de ise “Kefalet sözleşmesinde

sonradan yapılan ve kefilin sorumlu olacağı miktarın artmasına veya

adi kefaletin müteselsil kefalete dönüşmesine ya da kefil yararına olan

güvencelerin önemli ölçüde azalmasına sebep olmayan değişiklikler

için eşin rızası gerekmez.” şeklinde tersine bir ifade ile kefalet sözleş-

mesinin kurulmasından sonra sözleşmede yapılacak bazı değişiklikler

bakımından da diğer eşin rızasının gerekliliğine işaret edilmiştir.

Buna göre kefalet sözleşmesinde eşin rızası gerekliliğini, kefalet

sözleşmesinin kurulması bakımından ve kefalet sözleşmesinde sonra-

dan yapılan bazı değişiklikler bakımından olmak üzere iki aşamada

incelemek mümkündür.

II. KEFALET SÖZLEŞMESİNİN GEÇERLİ BİR ŞEKİLDE

KURULMASI BAKIMINDAN EŞİN RIZASI

Kefalet sözleşesinin geçerli bir şekilde kurulması bakımından eşin

rızası gerekliliğine ilişkin özellikleri şu şekilde tespit etmek mümkün-

dür:

A. Kefalet Sözleşmesine İlişkin Özellikler

1. Kefil Olacak Eş Bakımından

Kefil olmak isteyen kişi evli olmalıdır.

Buna göre Türk Medenî

Kanunu’na göre geçerli bir evliliğin mevcudiyeti aranır. Eşler arasın-

daki mal rejiminin türü önemli değildir.

Kefil olacak eşin erkek veya

kadın olmasının önemi yoktur. Kanunda cinsiyet ayrımı gözetilmeksi-

zin her iki eşin kefil olabilmesi için diğer eşin rızasına ihtiyacı olduğu

eşler arasındaki hukukî işlem rejiminin ruhuna uygun olması ve uygulamada-

ki bir ihtiyaca cevap vermesi bakımından isabetlidir. İsmail Kırca, “Türk Borçlar

Kanunu Tasarısı-Kefalette Eşin İzni”, Prof. Dr. Tuğrul Ansay’a Armağan, Turhan

Kitabevi, Ankara 2006, s. 436.

Özen, s. 175.

Bucher, s. 293; Kırca, s. 439; Badur, s. 278; Özen, s. 175; Gümüş, s. 342; Nihat Ya-

vuz, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu Şerhi Cilt 2, Ankara 2013, s. 3001.