

TBB Dergisi 2012 (98)
İpek ÖZBEK SÖNMEZ
289
list üretim sürecinin ürünü olduğu vurgulanan kent mekânının şe-
killendirilmesinde siyasi ve ekonomik süreçlere ilişkin müdahalenin
önemine dikkat çekmiştir. Marxist eleştirel yaklaşımlar çerçevesinden
adalet kavramına ilişkin Harvey (1973, 1996,2000) ile Sayer ve Stor-
per (1997)’in önemli çalışmaları bulunmaktadır. Harvey (1973),
“Sosyal
Adalet ve Kent”
adlı çalışmasında kent ve bölge planlamanın toplum-
sal olarak nasıl daha adil bir kent yaratabileceğini tartışmıştır. Ancak
tartışmaların sonunda toplumsal olarak adil kentin, kapitalist ekono-
mik ve kentsel düzen ile mümkün olamayacağını; Marxist yeniden
oluşumlara göre sadece devrimci çözümlerin mümkün olabileceğini
belirtmiştir
11
.
Marxist eleştirel yaklaşımlara göre kent plancılarının görevi top-
lumsal yeniden üretim sürecine katkıda bulunmaktır. Kentsel adalet
sadece kültürel farklılıkların kutsanmasını içermez, aynı zamanda ka-
pitalist süreçte üretilen soyut mekâna karşı somut mekânın özgürleşti-
rilmesi için değişim değerinin ve mülkiyet ilişkilerinin sorgulanmasını
içerir
12
.
Özetle; Marxist eleştirel yaklaşımlar çerçevesinde, kent mekânının
kapitalist üretim süreçlerinin ürünü olduğu ve sürecin yarattığı eşit-
sizliklere vurgu yapılmıştır. Bu çerçevede
“kent hakkı”
ve kentte sosyal
adaletin sağlanması tartışmaları yapılmış, ayrıca kent mekânının şe-
killenmesinde ekonomik, toplumsal ve politik süreçlere müdahalenin
önemine dikkat çekilmiş; kentteki değişim değerinin ve mülkiyet iliş-
kilerinin sorgulanmasının gerektiği belirtilmiştir. Kent planlama aracı-
lığıyla toplumsal adaletin sağlanabileceği tartışılmıştır.
1970’lerde ise Keynesyen ve ithal ikameci stratejilerin krize girme-
siyle neo-liberal ekonomi politikaları geliştirilmiş ve planlama strate-
jileri neo-liberal politikalar doğrultusunda eleştirilmiştir. Bireysel gi-
rişimciliğe ve özgürlüğe önem veren neo-liberal anlayış çerçevesinde
kamu yararı merkezli anlayış eleştiriye uğramış; eleştiriler çerçevesin-
de geniş kapsamlı ve uzun vadeli planlamanın dinamik piyasa yapı-
sına uygun olmadığı, piyasasının işleyişini kısıtladığı belirtilmiştir.
11
Harloe, Micheal, Social Justice and the City: The New ‘Liberal Formulation’, Inter-
national Journal of Urban and Regional Research, Volume 25, p:889-897, 2001
12
Şengül,s.75