Background Image
Previous Page  351 / 529 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 351 / 529 Next Page
Page Background

Ceza Muhakemesinde “Beraat” Hükmü Verilen Haller

350

c. Yüklenen Suçun Sanık Tarafından İşlenmediğinin Sabit

Olması

Yüklenen suçun sanık tarafından işlenmediğinin sabit olması da

beraat kararı verilmesi gereken hallerden biridir. Örnek olarak suç iş-

lendiği sırada suç mahallinde olmadığı savunmasını yapan sanığın bu

durumu kanıtlaması durumunda sanık bu beraat halinden yararlana-

bilir

21

.

d. Yüklenen Suç Açısından Failin Kast veya Taksirinin

Bulunmaması

Türk Ceza Kanunu m. 21/1 hükmü, suçun oluşmasını kastın var-

lığına bağlamıştır. Kastın da, suçun kanuni tanımındaki unsurların

bilerek ve istenerek gerçekleştirilmesi olduğunu belirtmiştir. Kişinin,

suçun kanuni tanımındaki unsurların gerçekleşebileceğini öngörmesi-

ne rağmen, fiili işlemesi halinde ise kişi olası kasttan sorumlu tutula-

bilecektir.

Türk Ceza Kanunu m. 22/1 hükmü taksirle işlenen fiillerin, kanu-

nun açıkça belirttiği hallerde cezalandırılacağını öngörmüştür. Tak-

sir ise Türk Ceza Kanunu m. 22/2 hükmünde tanımlanmıştır. Buna

göre taksir, dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırılık dolayısıyla, bir

davranışın suçun kanuni tanımında belirtilen neticesi öngörülmeye-

rek gerçekleştirilmesidir. Kişinin öngördüğü neticeyi istememesine

karşın, neticenin meydana gelmesi halinde bilinçli taksir halinin bu-

lunduğu kabul edilmiştir. Kanun, taksirle işlenen suçlardan dolayı

verilecek cezaların faillerin kusuruna göre belirleneceğini öngörmüş-

tür (TCK m. 22/4).

21

“Kararın gerekçe bölümünde ‘yoklama memuru olan sanıkların görgüye dayalı olarak ger�

çeğe ve mevzuata uygun şekilde gözlenen şeyleri tutanağa geçirmek suretiyle yoklama

tutanakları düzenledikleri, tutanakların içerik yönünden sahte olmadıkları ve yoklama

tutanaklarının yoklama yapılan işçilere imzalatılmasının da mevzuata aykırı olmadığının

anlaşıldığı’ belirtildiği halde, hüküm bölümünde ‘sanıkların üzerlerine yüklenen sahtecilik

suçunu işlemediklerinden beraatleri’ yerine, ‘sanıkların yüklenen suçu işlediklerine ilişkin

mahkumiyetlerine yeterli kati deliller bulunmadığından beraatlerine’ karar verilmesi sure�

tiyle CMUK. Nun 260/6 ve CMK.nun 223/2. maddesine aykırı davranılması ve hükmün

karıştırılması”

, Yarg. 6. CD, 23.01.2006, E. 2004/6311, K. 2006/93, karar için bkz.

Tosun/Akkaya, s. 574.