

Ceza Muhakemesinde “Beraat” Hükmü Verilen Haller
350
c. Yüklenen Suçun Sanık Tarafından İşlenmediğinin Sabit
Olması
Yüklenen suçun sanık tarafından işlenmediğinin sabit olması da
beraat kararı verilmesi gereken hallerden biridir. Örnek olarak suç iş-
lendiği sırada suç mahallinde olmadığı savunmasını yapan sanığın bu
durumu kanıtlaması durumunda sanık bu beraat halinden yararlana-
bilir
21
.
d. Yüklenen Suç Açısından Failin Kast veya Taksirinin
Bulunmaması
Türk Ceza Kanunu m. 21/1 hükmü, suçun oluşmasını kastın var-
lığına bağlamıştır. Kastın da, suçun kanuni tanımındaki unsurların
bilerek ve istenerek gerçekleştirilmesi olduğunu belirtmiştir. Kişinin,
suçun kanuni tanımındaki unsurların gerçekleşebileceğini öngörmesi-
ne rağmen, fiili işlemesi halinde ise kişi olası kasttan sorumlu tutula-
bilecektir.
Türk Ceza Kanunu m. 22/1 hükmü taksirle işlenen fiillerin, kanu-
nun açıkça belirttiği hallerde cezalandırılacağını öngörmüştür. Tak-
sir ise Türk Ceza Kanunu m. 22/2 hükmünde tanımlanmıştır. Buna
göre taksir, dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırılık dolayısıyla, bir
davranışın suçun kanuni tanımında belirtilen neticesi öngörülmeye-
rek gerçekleştirilmesidir. Kişinin öngördüğü neticeyi istememesine
karşın, neticenin meydana gelmesi halinde bilinçli taksir halinin bu-
lunduğu kabul edilmiştir. Kanun, taksirle işlenen suçlardan dolayı
verilecek cezaların faillerin kusuruna göre belirleneceğini öngörmüş-
tür (TCK m. 22/4).
21
“Kararın gerekçe bölümünde ‘yoklama memuru olan sanıkların görgüye dayalı olarak ger�
çeğe ve mevzuata uygun şekilde gözlenen şeyleri tutanağa geçirmek suretiyle yoklama
tutanakları düzenledikleri, tutanakların içerik yönünden sahte olmadıkları ve yoklama
tutanaklarının yoklama yapılan işçilere imzalatılmasının da mevzuata aykırı olmadığının
anlaşıldığı’ belirtildiği halde, hüküm bölümünde ‘sanıkların üzerlerine yüklenen sahtecilik
suçunu işlemediklerinden beraatleri’ yerine, ‘sanıkların yüklenen suçu işlediklerine ilişkin
mahkumiyetlerine yeterli kati deliller bulunmadığından beraatlerine’ karar verilmesi sure�
tiyle CMUK. Nun 260/6 ve CMK.nun 223/2. maddesine aykırı davranılması ve hükmün
karıştırılması”
, Yarg. 6. CD, 23.01.2006, E. 2004/6311, K. 2006/93, karar için bkz.
Tosun/Akkaya, s. 574.