TBB Dergisi 99. Sayı

340

aslında problemin rıza bulunmaksızın kadına yönelik gerçekleşen en-

sest ile ilgili cezalandırılma sorunu değil, soruşturma evresine geçme

aşamasının gerçekleşememe sorunu olduğu görülecektir. Yukarıda da

belirttiğimiz gibi, ensestin mağduru çocuklar ve daha çok 15 yaşını

tamamlamamış kız ve erkek çocuklar olabilmektedir. Bunun sebebi,

çocukların ve özellikle henüz akıl baliğ olmayan, korumasız ve sosyal

ilişkilerinde yetişkinlere daha fazla ihtiyaç duyan 15 yaşını tamamla-

mamış kız veya erkek çocukların aile yaşamına duyduğu saf güven

duygusunun, ailede bulunan yetişkinler tarafından istismar edilme-

sinden kaynaklanabilir. Bu nedenle, çalışmamızda “kadın” tanımı al-

tında topladığımız kız çocuklarının ve hatta erkek çocuklarının enses-

tin asıl mağduru olduklarını belirtmek isabetli olacaktır.

Çalışmamızın konusunu oluşturan ensest mağdurlarından kadı-

nın, maruz kaldığı suça yönelik fiillerin kapsamını ve boyutunu tam

olarak bilememesi, meseleyi ahlaki boyutta görüp, kendisini veya aile-

sini korumak için yaşadığı sorunu üçüncü kişilere taşımak istememesi

ya da korkması, aile içinde cinsel dokunulmazlığını ihlal eden fiilleri

adli makamlara taşıyamamasına yol açmaktadır. Bu sorunun çözümü,

kadınlar ve enseste maruz kalanlar açısından kişi hak ve hürriyetlerini

kısıtlamayacak nitelikte belirli pozitif ayrımcı düzenlemeler getirilmek

suretiyle de mümkün olabilir. Bunun için, en azından aile içinde ger-

çekleşen reşit olmayanla cinsel ilişki suçunun şikayete bağlı olmaktan

çıkarılması ensesti azaltmak ve enseste ilişkin bilinci ortaya çıkarmak

adına isabetli olacaktır. Böylece, aile içinde yaşanan cinsel ilişkinin taki-

bi re’sen de yapılabilecek hale gelir ve cinsel dokunulmazlık bir nebze

daha korunabilir. Ayrıca, ataerkil toplum içerisinde yaşayan kadınla-

rın, yaşadıkları ensest deneyimleri yargıya taşımaması ve ahlaken bunu

yanlış görmesi de, enseste yönelik gerçekleşen suçların karanlık alan

içinde kalmasını sağlamaktadır. Aile bireyleri ensest konusunun yargı-

ya taşınmamasını bir sorun olarak görmeyip, sorunun ahlaki boyutunu

daha fazla önemsemekte ve kendi içlerinde yaşamaktadırlar

. Böylece,

ülkemizde veya dünyada ne kadar ensest vakıası olup olmadığı tam

olarak bilinememektedir. Enseste dair olguların yargıya taşınmaması-

nın sebeplerinin ortaya çıkarılması ve bu konuda kamuoyu duyarlılığı-

nın artırılması için çalışmalar yapılması her zaman mümkündür.

Alanur Çavlin Bozbeyoğlu, Türkiye’de Ensest Sorununu Anlamak, Nüfusbilim

Derneği, 1. Bası, Ankara, 2009.